1. Ani organy podatkowe ani Sąd administracyjny nie mają uprawnień do kwestionowania charakteru poniesionych wydatków, jedynie z tej przyczyny, że kontrahent podatnika nie dopełnia obowiązków w zakresie rejestracji przedmiotu działalności (art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). 2. Zgodnie z art. 191 ustawy Ordynacja podatkowa wniosek wysnuty na podstawie danej okoliczności może

1. Postępowanie dotyczące mienia wchodzącego w skład masy upadłości może być wszczęte i dalej prowadzone jedynie przez syndyka lub przeciwko niemu. Oznacza to, że z dniem ogłoszenia upadłości upadły utracił legitymację do występowania w sprawach dotyczących masy upadłości. Legitymację tę z mocy prawa nabył natomiast syndyk masy upadłości. Skarżący był upadłym wobec czego nie był uprawniony do reprezentacji

Sąd nie mógł przekroczyć granic swobodnej oceny dowodów zgromadzonych w aktach sprawy i tym samym naruszyć art. 2 Konstytucji. Brak jest bowiem normatywnego ujęcia zasady swobodnej oceny dowodów w postępowaniu sądów administracyjnych, a więc zasady, którą sąd musiałby się kierować podczas kontroli legalności zaskarżonych decyzji administracyjnych, w tym podatkowych. Zadaniem sądu administracyjnego

1. Art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym /Dz.U. 2001 nr 17 poz. 209 ze zm./ wprowadza domniemanie prawne co do prawdziwości danych wpisanych do Rejestru, jednakże po pierwsze - domniemanie to może być wzruszone, po drugie - w sprawach podatkowych zakres obowiązku podatkowego regulują ustawy podatkowe, a z ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od

Na podstawie art. 5 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędach i izbach skarbowych (Dz. U. nr 137 z 2003 r., poz. 1302) do naczelnika urzędu skarbowego należy ustalenie lub określenie i pobór podatków oraz niepodatkowych należności budżetowych. Wynika stąd, że nie znajduje oparcia w powołanych wyżej przepisach stanowisko wyrażone w skardze kasacyjnej, iż w sprawie występują dwa odrębne

Sąd naruszył przepisy postępowania, gdyż nie zastosował się do dyspozycji art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy o p.p.s.a. Skład orzekający w tej sprawie nie dostrzegł bowiem, że naruszone zostały przepisy art. 122, art. 187, art. 191 ustawy Ordynacja podatkowa.

1. W myśl art. 280 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270), sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. 2. W niniejszej sprawie Sąd ograniczył się do rozważenia jednej z wymienionych kwestii, tj. czy skarga opiera się na ustawowej podstawie wznowienia

W stanie prawnym obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2003 r. art. 116 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ miał zastosowanie także do członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, który nie pełnił swej funkcji w chwili wydania decyzji w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej za zobowiązania spółki, których egzekucja okazała się

Gdy między podatnikiem a organem skarbowym występuje spór co do prawidłowości zaklasyfikowania określonego towaru, organ podatkowy, który występuje o zajęcie stanowiska przez właściwą służbę statystki publicznej, powinien podać wszystkie okoliczności dotyczące tego zagadnienia, w tym również stanowisko podatnika. Dowód w postaci opinii Głównego Urzędu Statystycznego, na której oparły swoje rozstrzygnięcia

1. Istotne jest z punktu widzenia zastosowania art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, aby czynność rozporządzenia towarem lub usługą przez zbywcę, a jednocześnie nabycia przez podatnika nabywcę, była oceniana w momencie realizacji tego rozporządzenia na gruncie przepisów o podatkach dochodowych w aspekcie