Prawo do korekty podatku należnego na podstawie art. 89a u.p.t.u. musi uwzględniać postanowienia postępowania upadłościowego, o ile jego zakres obejmuje wierzytelności objęte korektą.

W świetle art. 86 ust. 1 u.p.t.u. kwestia własności nieruchomości, na której jest dokonywana inwestycja, nie może stanowić czynnika wpływającego na prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż wynika ono ze związku dokonanej inwestycji z realizacją czynności opodatkowanych.

Termin "pomocniczy "jest pojęciem szerszym niż użyte w ustawie o VAT określenie "sporadyczne", jako ,że transakcje zawierane pomocniczo oznaczają zdarzenia występujące ubocznie do działalności podstawowej, nawet gdyby występowały w sposób powtarzalny i wyrażają się w pomocniczym charakterze czynności w stosunku do podstawowej działalności podatnika.

Ustalenie, że w danej sprawie miało miejsce wystawianie tzw. pustych faktur oznacza, że dobra wiara ze swej istoty nie może być uwzględniona. Nie sposób bowiem przyjąć, że podatnik odliczający podatek z takiej faktury nie jest świadomy swojego oszukańczego działania czy nadużycia prawa, skoro wystawieniu tego rodzaju faktury nie towarzyszy w ogóle żadna dostawa towaru lub świadczenie usług przez podmiot

Jedynym związkiem jaki istnieje pomiędzy działalnością opodatkowaną, a działalnością Leśnego Kompleksu Promocyjnego jest fakt, że prowadzi je ta sama jednostka organizacyjna Lasów Państwowych, tj. Nadleśnictwo. Nie jest to wystarczające do skorzystania z prawa wynikającego z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Zasada neutralności nie stoi na przeszkodzie odmowy odbiorcy faktury prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego ze względu na brak czynności podlegającej opodatkowaniu.

Podatnik może zachować prawo do odliczenia podatku, gdy wykaże, że nie mógł dowiedzieć się nawet przy zachowaniu należytej staranności sumiennego kupca, że zasady dokonywania dostaw były inne niż wynikało to z posiadanych dokumentów i ustaleń oraz w sposób oczywisty postępowali zgodnie ze standardami działania w dobrej wierze oraz zachowania staranności. Za każdym razem, gdy mamy do czynienia z oszukańczą

Zasada swobodnej oceny dowodów określona w art. 191 O.p. sprowadza się do wszechstronnej oceny wszystkich zebranych w sprawie dowodów. Organ, wypełniając swoje uprawnienia i obowiązki płynące z tej zasady, według swojej wiedzy, doświadczenia oraz wewnętrznego przekonania, ocenia wartość dowodową poszczególnych środków dowodowych. Rozpatrzeniu podlegają przy tym nie tylko poszczególne dowody odrębnie

Zasada swobodnej oceny dowodów określona w art. 191 O.p. sprowadza się do wszechstronnej oceny wszystkich zebranych w sprawie dowodów. Organ, wypełniając swoje uprawnienia i obowiązki płynące z tej zasady, według swojej wiedzy, doświadczenia oraz wewnętrznego przekonania, ocenia wartość dowodową poszczególnych środków dowodowych. Rozpatrzeniu podlegają przy tym nie tylko poszczególne dowody odrębnie

1. Zawieszenie biegu terminu przedawnienia następuje w momencie ogłoszenia postanowienia o przedstawieniu zarzutów, czyli w momencie wszczęcia postępowania karnego skarbowego w fazie ad personam. Zawieszenie to nie jest możliwe jeżeli wszczęto jedynie postępowanie w sprawie, o którym podatnik nie musi być nawet zawiadomiony i które nie musi się przekształcić w postępowanie, gdzie zarzuty zostaną przedstawione

1. Korekta w postaci zmniejszenia podatku należnego dokonywana jest na bieżąco w rozliczeniu z urzędem skarbowym. Korekta ta nie jest przy tym ostateczna. Jeśli bowiem podatnik-sprzedawca otrzyma należność, która została odpisana jako nieściągalna i względem której została dokonana korekta podatku, wówczas ma on obowiązek odpowiednio zwiększyć podatek należny. Obowiązek ten wynika z przepisu art. 89a

1. Określony w przepisie art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej termin przedawnienia dotyczy także kwoty różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, a więc kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy oraz kwoty zwrotu różnicy podatku. W myśl z art. 70 § 6 pkt 1 Ordynacji podatkowej bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego nie

1. Z samego faktu, że na podstawie art. 205 § 1 k.s.h. prokurent jest uprawniony do składania wraz z członkiem zarządu oświadczeń w imieniu spółki, nie można wywodzić, że w ramach postępowania podatkowego jego przesłuchanie winno odbywać się na zasadach określonych w art. 199 Ordynacji podatkowej. Prokurent spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie jest bowiem członkiem władz statutowych osoby prawnej

Jeżeli podmiot gospodarczy podjął wszelkie działania, jakich można od niego w sposób uzasadniony oczekiwać, w celu upewnienia się, że transakcje, w których uczestniczy, nie wiążą się z przestępstwem, czy to w zakresie VAT, czy w innej dziedzinie, może on domniemywać legalność tych transakcji bez ryzyka utraty prawa do odliczenia naliczonego VAT. Natomiast nie jest sprzeczne z prawem Unii Europejskiej

Wymóg polegający na uzależnieniu obniżenia podstawy opodatkowania wynikającej z pierwotnej faktury od posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania korekty faktury doręczonego przez nabywcę towarów lub usług mieści się w pojęciu warunków, o których mowa w art. 90 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Zasady neutralności

Faktura stanowiąca podstawę uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego musi być poprawna nie tylko z formalnego punktu widzenia, ale także musi odzwierciedlać prawdziwy przebieg zdarzeń gospodarczych. Nie jest bowiem wystarczające, że podatnik w ogóle nabył towar wymieniony w fakturze, ale też to, czy nabył go od wystawcy tej faktury.

Faktura VAT otrzymana przez podatnika od innego podmiotu daje prawo do odliczenia podatku gdy: 1) są spełnione materialne przesłanki do odliczenia, tzn. czynność udokumentowana fakturą została przez dostawcę (usługodawcę) faktycznie wykonana i wykorzystana przez podatnika (odbiorcę faktury) do realizacji czynności opodatkowanej, 2) podatek z tej faktury został przez odbiorcę faktury zapłacony jej wystawcy

Zestawienie przepisów obowiązujących do 30 kwietnia 2004 r. oraz obowiązujących od 1 maja 2004 r. prowadzi do wniosku, że przepisy obowiązujące od 1 maja 2004 r. są korzystniejsze od unormowań obowiązujących przed tą datą, które w całości zakazywały podatnikom odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu osobowego służącego działalności opodatkowanej. Zatem po 1 maja 2004 r. nie nastąpiło

Organ nie może odmówić wydania interpretacji, gdy podatnik pyta o konsekwencje w VAT.

Przepis art. 91 ust. 7 ustawy o VAT ma zastosowanie do wszystkich podatników VAT w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od nabytego i wykorzystywanego przez siebie środka trwałego, i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

Przepis art. 70 § 1 O.p. ma zastosowanie również do rozliczeń, w których obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług przekształcił się w kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 21 ust. 1 u.p.t.u. (art. 87 ust. 1 u.p.t.u. z 2004 r.).

1. Obowiązek dokonania korekty deklaracji, skutkującej powstanie wierzytelności względem Skarbu Państwa musi być traktowany jako "sprawa dotycząca masy upadłości", o której mowa w art. 160 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze, natomiast samo dokonanie korekty jest czynnością podejmowaną w tej sprawie. Skoro zgodnie z powołanym przepisem w sprawach dotyczących masy upadłości syndyk dokonuje

Krajowe organy administracyjne i sądowe powinny odmówić prawa do odliczenia, jeżeli zostanie udowodnione, na podstawie obiektywnych przesłanek, że prawo to podnoszone jest w celach wiążących się z przestępstwem lub nadużyciem, o którym odbiorca faktury wiedział lub przy dochowaniu należytej staranności powinien wiedzieć.

Skoro Szwajcaria nie jest członkiem Unii Europejskiej, skutki przedłużenia terminu do zwrotu podatku nie mogą być pomijane z powołaniem na zapisy Ósmej Dyrektywy. W stosunku do spółki z siedzibą w Szwajcarii zastosowanie ma Trzynasta Dyrektywa Rady (nr 86/560/EWG) z dnia 17 listopada 1986 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych - warunki zwrotu