Interpretacja indywidualna z dnia 24.05.2016, sygn. ITPB3/4511-198/16/JG, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB3/4511-198/16/JG
Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie ustalenia daty uzyskania przychodów i momentu zaliczenia wydatków w koszty uzyskania przychodów.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2016 r. (data wpływu 30 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia daty uzyskania przychodów i momentu zaliczenia wydatków w koszty uzyskania przychodów jest prawidłowe, ale z innych względów niż wskazał Wnioskodawca.
UZASADNIENIE
W dniu 30 marca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia daty uzyskania przychodów i momentu zaliczenia wydatków w koszty uzyskania przychodów.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca, jako osoba fizyczna zamierza prowadzić działalność gospodarczą, której przedmiotem będzie m.in. dochodzenie roszczeń odszkodowawczych od zakładów ubezpieczeń (PKD 66.21 Z), zarówno w imieniu własnym (wariant A), jak i na rzecz innych podmiotów w oparciu o otrzymane pełnomocnictwo (wariant B).
W wariancie A Wnioskodawca będzie dochodził we własnym imieniu roszczeń odszkodowawczych wynikających z wierzytelności nabytych w drodze cesji od podmiotów uprawnionych do odszkodowania, którymi mogą być zarówno podmioty bezpośrednio poszkodowane w następstwie zdarzenia ubezpieczeniowego, jak również podmioty, które nabyły przedmiotowe roszczenia od podmiotów bezpośrednio poszkodowanych. Umowa przelewu (cesja) zawierana przez Wnioskodawcę z podmiotem uprawnionym do uzyskania odszkodowania od zakładu ubezpieczeń zawiera oświadczenie tego podmiotu, że w związku z zaistnieniem określonego zdarzenia ubezpieczeniowego przysługuje mu wierzytelność o zapłatę odszkodowania do konkretnego zakładu ubezpieczeń. Z chwilą zawarcia umowy przelewu cedent za wskazaną cenę zbywa wierzytelność do zakładu ubezpieczeń. Wnioskodawca (cesjonariusz) nabywa wierzytelność o zapłatę należnego odszkodowania lub pozostałej należnej części odszkodowania (powyżej wartości wypłaconej już przez zakład ubezpieczeń). Ponieważ wartość odszkodowania nie jest dokładnie znana w dacie zawarcia umowy przelewu, umowa ta nie określa kwoty (wysokości) roszczenia. Wartość taka zostaje ustalona dopiero w trakcie procesu dochodzenia roszczenia od zakładu ubezpieczeń, przy wykorzystaniu przez Wnioskodawcę usług wykorzystujących specjalistyczne narzędzia takie jak eksperckie programy komputerowe, przy pomocy których ustala się m.in. wartość części zamiennych niezbędnych do wykonania naprawy pojazdu w zakresie gwarantującym realizację zasady pełnego odszkodowania oraz wartość kosztów robocizny.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
