Interpretacja indywidualna z dnia 14.06.2012, sygn. IPTPP3/443A-66/12-2/BJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, sygn. IPTPP3/443A-66/12-2/BJ

Sposób wypełniania dokumentu dostawy przedstawiony w opisie sprawy jest prawidłowy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2012 r. (data wpływu 14 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie sposobu wystawiania dokumentu dostawy w obrocie wyrobami węglowymi jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2012 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie sposobu wystawiania dokumentu dostawy w obrocie wyrobami węglowymi.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Podatnik jako pośredniczący podmiot węglowy, legitymujący się pisemnym potwierdzeniem Naczelnika Urzędu Celnego sprzedaje węgiel o kodzie CN ex 2701, m.in. na rzecz innych pośredniczących podmiotów węglowych (dalej ppw) oraz na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym (dalej: ustawa).

Podatnik dokonuje sprzedaży węgla m.in. w formule handlowej FCA Incoterms 2000, zgodnie z którą wydanie towaru i przejście ryzyka uszkodzenia lub utraty towaru na kupującego następuje w momencie załadunku towaru przez przewoźnika. Z tą chwilą towar uznaje się za dostarczony.

Kupujący udzielili swoim przewoźnikom w transporcie kolejowym lub samochodowym, stosownych pełnomocnictw, na mocy których przewoźnicy ci mają uprawnienie do potwierdzania dokonania odbioru węgla w miejscu ich odbioru, tj. na kolejowej stacji nadania lub siedzibie (magazynie lub kopalni) sprzedającego Podatnika - przy czym miejsce odbioru węgla jest równocześnie miejscem wydania tego węgla. Pełnomocnictwa udzielane są na czas nieokreślony lub do dokonania poszczególnych odbiorów. Pełnomocnictwa stałe przekazywane są jednorazowo do wiadomości Podatnika.

W przypadku bezpośredniej sprzedaży węgla (tj. sprzedaży, w której przemieszczenie węgla odbywa się od sprzedającego Podatnika do kupującego) dla innego ppw lub podmiotu, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, Podatnik wystawia 4 egzemplarze dokumentu dostawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w przypadku przemieszczania sprzedanego węgla w formule FCA, będącej sprzedażą, określoną w art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, bezpośrednio od Wnioskodawcy do innego pośredniczącego podmiotu węglowego (dalej ppw") lub podmiotu, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, potwierdzenie odbioru węgla przez ppw albo podmiot korzystający ze zwolnienia może być dokonane na dokumencie dostawy wystawionym przez Wnioskodawcę na podstawie § 2 ust. 1 pkt 5 lit. a rozporządzenia, przez umocowanego przez Kupującego przewoźnika transportującego na zlecenie kupującego (ppw lub podmiot, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy) wyroby węglowe...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 5 lit. a rozporządzenia dokument dostawy jest wystawiany przez pośredniczący podmiot węglowy w przypadku przemieszczania sprzedanych przez niego wyrobów węglowych do pośredniczącego podmiotu węglowego lub podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust.2 ustawy.

Jednocześnie w myśl § 2 ust. 6a pkt 2 rozporządzenia, po potwierdzeniu odbioru wyrobów węglowych przez ppw albo podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, dokument dostawy jest niezwłocznie zwracany wystawcy. Wzór dokumentu dostawy dla wyrobów węglowych określa załącznik nr 1a do rozporządzenia. W poz. 14 dokumentu dostawy potwierdzany jest odbiór wyrobów węglowych.

Według Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży węgla na rzecz innego pośredniczącego podmiotu węglowego lub podmiotu, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy w formule handlowej FCA Incoterms 2000, potwierdzenie odbioru węgla, w miejscu ich odbioru, tj. na kolejowej stacji nadania lub siedzibie (magazynie) Wnioskodawcy (sprzedającego) na dokumencie dostawy przez przewoźnika umocowanego przez kupującego do potwierdzania odbioru węgla jest prawidłowe i dopuszczalne, albowiem nie jest wyłączone przez żaden przepis prawa. W ocenie Wnioskodawcy potwierdzenie odbioru węgla na dokumencie dostawy przez przewoźnika umocowanego przez kupującego nie narusza ustawy o podatku akcyzowym ani przepisów wykonawczych do tej ustawy. Potwierdzenie odbioru węgla przez pełnomocnika odpowiada ponadto formule handlowej, w której sprzedawany jest węgiel przez Wnioskodawcę, w której to formule miejscem odbioru węgla jest kopalnia (siedziba bądź magazyn) lub kolejowa stacja nadania, a zatem przewoźnik powinien być umocowany do potwierdzania odbioru węgla w dokumencie dostawy w tym miejscu.

Prawidłowość przedstawionego powyżej stanowiska Wnioskodawcy potwierdza również sam wzór dokumentu dostawy. Ustawodawca dopuszcza bowiem możliwość potwierdzenia odbioru wyrobów węglowych w poz. 14 dokumentu dostawy przez ,,osobę reprezentującą podmiot odbierający", a takim podmiotem bez wątpienia jest umocowany przez kupującego przewoźnik.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży węgla w formule FCA, przez Wnioskodawcę innemu ppw lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, prawidłowe jest umieszczanie jako miejsca odbioru węgla - kolejowej stacji nadania lub magazynu wyrobów węglowych Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy przepisy podatkowe, w tym przepisy ustawy i rozporządzenia, jak też wyjaśnienia do wzoru dokumentu dostawy wyrobów węglowych będącego załącznikiem nr la do rozporządzenia - nie zawierają definicji miejsca odbioru, czy też samego odbioru. Brak jest więc jakichkolwiek przesłanek, aby traktować to pojęcie inaczej, niż w sposób ugruntowany i przyjęty na gruncie prawa cywilnego. W świetle zasad przyjętych na tle art. 535 k. c., wydanie rzeczy oznacza przeniesienie ich posiadania przez sprzedającego, natomiast ich odbiór - uzyskanie tego posiadania przez kupującego. Istotnym obowiązkiem kupującego jest obowiązek odbioru rzeczy będących przedmiotem sprzedaży. Wykonanie tego obowiązku polega na objęciu rzeczy we władanie, w sposób odpowiadający właściwościom przedmiotu i postanowieniom umowy" - Zdzisław Gawlik, Komentarz do art. 535 Kodeksu cywilnego, opubl. LEX. Do dokonania tak pojmowanego odbioru dopuszczalne jest umocowanie osoby trzeciej, np. przewoźnika. Możliwość taka wynika z art. 95 § 1 k. c., zgodnie z którym, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Ani ustawa, ani właściwości czynności nie sprzeciwiają się, aby nabywca mógł umocować przewoźnika do dokonania odbioru towaru (wyrobów węglowych). Co więcej, z uwagi na formułę handlową, w jakiej następuje u Podatnika sprzedaż węgla na podstawie wieloletnich umów handlowych, tj. formułę FCA według Incoterms 2000, takie umocowanie przewoźnika i oznaczenie miejsca przekazania przewoźnikowi wyrobów węglowych jako miejsca odbioru jest konieczne i uzasadnione. W formule tej wydanie towaru, a także przejście ryzyka uszkodzenia lub utraty towaru na kupującego następuje w momencie załadunku towaru przez przewoźnika. Z tą chwilą towar uznawany jest za dostarczony. Udzielenie zatem przewoźnikowi pełnomocnictwa do odbioru i jego potwierdzenia w dokumencie dostawy, jest zgodne z umowami handlowymi łączącymi Podatnika z nabywcami węgla, zakładającymi, że miejscem odbioru jest miejsce przekazania wyrobów węglowych przewoźnikowi.

Przypisy do wzoru dokumentu dostawy wyrobów węglowych (Załącznik nr 1a do rozporządzenia) wskazują, że w polu 11 wpisuje się: "5) Adres, w którym następuje odbiór wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot zwolniony...".

Podatnik jest zdania, że w związku z tym, iż umocowany przewoźnik odbiera wyroby na stacji nadania lub w magazynie węgla wg siedziby Podatnika, to owo miejsce należy wpisać w polu 11. Zdaniem Podatnika taka interpretacja jest właściwa i w pełni odwzorowuje proces przemieszczania węgla. Wpisanie w polu nr 11 np. siedziby pośredniczącego podmiotu węglowego lub podmiotu zwolnionego, takiego samego jak w polu 10, a nie miejsca faktycznego odbioru węgla przez umocowanego przewoźnika, powodowałoby niezgodność z rzeczywistością, gdyż przewoźnik na podstawie pełnomocnictwa najpierw potwierdza na dokumencie dostawy odebranie wyrobów węglowych na stacji nadania lub w magazynie węgla wg siedziby Podatnika, czyli w miejscu faktycznego ich odbioru w imieniu kupującego (ppw lub podmiotu korzystającego ze zwolnienia), a dopiero potem przemieszcza węgiel do pośredniczącego podmiotu węglowego lub podmiotu zwolnionego. Powyższe rozumienie miejsca odbioru potwierdza również przykład 5 i 6 broszury informacyjnej MF - Obieg dokumentu dostawy w obrocie wyrobami węglowymi zwolnionymi od akcyzy na terytorium kraju - przykłady".

Ad. 3

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 5 lit.a rozporządzenia dokument dostawy jest wystawiany przez pośredniczący podmiot węglowy w przypadku przemieszczania sprzedanych przez niego wyrobów węglowych do pośredniczącego podmiotu węglowego lub podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy. Jednocześnie w myśl § 2 ust. 6a pkt 2 rozporządzenia, po potwierdzeniu odbioru wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy albo podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31 a ust. 2 ustawy, dokument dostawy jest niezwłocznie zwracany wystawcy.

W związku z powyższym w ocenie Wnioskodawcy w przypadku bezpośredniej sprzedaży węgla (tj. sprzedaży, w której przemieszczenie węgla odbywa się od Wnioskodawcy do kupującego) dla innego ppw lub podmiotu, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy w formule handlowej FCA Incoterms 2000, egzemplarz dokumentu dostawy, o którym mowa w § 2 ust. 6a pkt 2 rozporządzenia po potwierdzeniu odbioru węgla na dokumencie dostawy przez umocowanego przez kupującego przewoźnika w miejscu ich odbioru, tj. na kolejowej stacji nadania lub siedzibie (magazynie) Wnioskodawcy sprzedającego), zwracany jest Wnioskodawcy (wystawcy dokumentu), w miejscu przekazania węgla i jego odbioru przez umocowanego przewoźnika. Takie postępowanie nie narusza warunku zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 3 ustawy. Dokumentem potwierdzającym prawidłowe nabycie w zwolnieniu będzie egzemplarz dokumentu dostawy przeznaczony dla nabywcy.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają również przedstawione przykłady (nr 5 i 6) w broszurze MF - Obieg dokumentu dostawy w obrocie wyrobami węglowymi zwolnionymi od akcyzy na terytorium kraju - przykłady".

Ad 4

Wnioskodawca uważa, że wypełnienie dokumentu dostawy w polach 7 i 8 (wzór dokumentu dostawy - Załącznik nr 1a do rozporządzenia) w zakresie podpisu podmiotu, który wystawił dokument dostawy i wydał wyroby węglowe lub osoby reprezentującej ten podmiot, może nastąpić poprzez: złożenie podpisu nieczytelnego przez osobę upoważnioną przez Wnioskodawcę, łącznie z pieczęcią imienną tej osoby. Przepisy podatkowe nie wprowadzają dla wyrobów węglowych wymogu składania podpisów czytelnych zawierających imię i nazwisko- brak jest uregulowań w tym zakresie. Wobec tego uprawnione jest stosowanie cywilistycznego rozumienia pojęcia podpisu, wykształconego na tle art. 78 § 1 k.c., zgodnie z którym podpis (własnoręczny) powinien wyrażać co najmniej nazwisko. Nie jest konieczne, aby było to nazwisko w pełnym brzmieniu, gdyż dopuszczalne jest jego skrócenie, nie musi ono być także w pełni czytelne. Podpis powinien jednak składać się z liter i umożliwiać identyfikację autora, a także stwarzać możliwość porównania oraz ustalenia, czy został złożony w formie zwykle przezeń używanej; podpis więc powinien wykazywać cechy indywidualne i powtarzalne (post SN z 17.06.2009 r. sygn. IV CSK 78/09).

W związku z powyższym nie jest konieczne, aby osoba upoważniona przez podatnika umieszczała w polu 7 i 8 dokumentu dostawy wyrobów węglowych swój własnoręczny pełny z imienia i nazwiska podpis; wystarczające jest, aby umieszczała identyfikujący ją podpis skrócony (tzw. nieczytelny), łącznie z pieczęcią imienną tej osoby. Pieczęć imienna osoby podpisującej pozwala na jej łatwiejszą identyfikację.

Ad 5

Podobnie jak w ad. 4 Wnioskodawca uważa, że dla ważności potwierdzenia odbioru węgla w polu 14 dokumentu dostawy jest złożenie w tym polu przez osobę fizyczną upoważnioną do działania przez podmiot odbierający (ujęty w polu 9) podpisu nieczytelnego wraz z pieczęcią imienną. Możliwe jest również złożenie przez taką osobę podpisu własnoręcznego (imienia i nazwiska lub tylko nazwiska), bez posługiwania się wówczas pieczęcią imienną.

Ad. 6

Zdaniem Podatnika, jeśli podmiotem odbierającym jest osoba fizyczna działająca osobiście, nie poprzez pełnomocnika, wystarczające jest, aby w polu 14 potwierdziła odbiór wyrobów węglowych w jeden z następujących alternatywnych sposobów:

1. przez złożenie czytelnego podpisu, obejmującego co najmniej nazwisko,
2. przez złożenie podpisu skróconego (tzw. nieczytelnego) wraz z pieczęcią imienną,
3. przez złożenie podpisu skróconego (tzw. nieczytelnego) bez pieczęci imiennej.

Sposoby z pkt 1 i 2 w sposób oczywisty spełniają definicję podpisu w znaczeniu podanym w ad. 4 i umożliwiają identyfikację podmiotu odbierającego, zaś sposób z pkt 3 w tym wypadku nie wymaga pieczęci imiennej, gdyż w polu 9 umieszcza się pełne imię i nazwisko podmiotu odbierającego, co umożliwia łatwą jego identyfikację, nawet jeśli posłuży się on podpisem nieczytelnym w polu 14.

Z kolei, jeśli podmiot odbierający działa przez pełnomocnika umocowanego do potwierdzenia odbioru węgla, to w ocenie Podatnika, wystarczające jest, aby pełnomocnik stosując formę podpisu z pkt 3 posłużył się równocześnie pieczęcią imienną. Brak jest bowiem pola w formularzu dokumentu dostawy, pozwalającego na umieszczenie imienia i nazwiska osoby działającej w imieniu podmiotu odbierającego, co w przypadku posłużenia się podpisem nieczytelnym przez pełnomocnika, może prowadzić do trudności z jego identyfikacją.

Z tego powodu Podatnik może wymagać, aby w sytuacji posługiwania się przez pełnomocników podpisami nieczytelnymi, posługiwali się oni równocześnie pieczęciami imiennymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie wskazać należy, iż Wnioskodawca w celu zabezpieczenia swoich interesów winien sprawdzić, czy podpis złożony przez przewoźnika na dokumencie dostawy jest tożsamy z podpisem widniejącym na udzielonym przewoźnikowi przez nabywcę wyrobów węglowych pełnomocnictwie oraz czy podpis ten stwarza możliwość identyfikacji przewoźnika.

Stosownie do przepisu art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistnienia stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację, tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Referencje

IPTPP3/443A-66/12-3/BJ, interpretacja indywidualna

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 254 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się