Postanowienie TK z dnia 21 stycznia 2009 r., sygn. Ts 89/07

p o s t a n a w i a:

POSTANOWIENIE

z dnia 21 stycznia 2009 r.

Sygn. akt Ts 89/07

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Adam Jamróz,

po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Przedsiębiorstwo Komunikacyjno - Spedycyjne TYCHY oraz Marka Jarockiego o zbadanie zgodności:

1) art. 493 § 3 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.) z art. 2, art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 2 oraz art. 64 ust. 2 i 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej;

2) art. 505⁵ ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.) z art. 2 i art. 45 ust. 1 Konstytucji,

odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.

UZASADNIENIE

We wniesionej do Trybunału Konstytucyjnego 27 kwietnia 2007 r. skardze konstytucyjnej skarżący - PKS TYCHY sp. z o.o. oraz Marek Jarocki - domagają się uznania art. 493 § 3 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.; dalej: k.p.c.) za niezgodny z art. 2, art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 2 oraz art. 64 ust. 2 i 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, a nadto skarżąca PKS TYCHY sp. z o.o. uznania również art. 505⁵ k.p.c. za niezgodny z art. 2 i art. 45 ust. 1 Konstytucji.

W myśl pierwszego z zaskarżonych przepisów do potrącenia w postępowaniu nakazowym mogą być przedstawione tylko wierzytelności udowodnione dokumentami, o których mowa w art. 485 k.p.c., tj. takimi, które mogą stanowić podstawę wydania nakazu zapłaty. Regulacji tej skarżący zarzucają, że wysoce nietrafne i w konsekwencji niezgodne z art. 45 ust. 1 i art. 2 Konstytucji jest uznanie możliwości wyłączenia przez przepisy procesowe skutków zastosowania prawa materialnego „na czas procesu”. Powoduje to, jak podnoszą skarżący, dokonywanie oceny przez sąd w sposób wprawdzie zgodny z prawem procesowym, ale na podstawie stanu sprzecznego ze stanem faktycznym. W ich odczuciu orzeczenie wydane w ten sposób odzwierciedla jedynie częściowy obraz rzeczy i dlatego też nie ma walorów sprawiedliwego wyroku w powszechnym rozumieniu prawa. Wyrok sprawiedliwy, ich zdaniem, oznacza „orzeczenie uwzględniające stan faktyczny i prawny (prawo materialne), jaki uda się zgromadzić w rozsądnym terminie ("bez nieuzasadnionej zwłoki" - art. 45 ust. 1 Konstytucji)”. Skarżący podnoszą także, że „różnicowanie w prawie procesowym "rodzajów broni" celem procesowego zrównania szans stron jest przekroczeniem norm art. 64 ust. 1 Konstytucji i skutkuje naruszeniem art. 64 ust. 3 Konstytucji”. Wskazują przy tym, „że równa ochrona praw stron - w tym prawa do spełnienia roszczenia - nie może być rozumiana jako wyłączenie zaistnienia w przeszłości określonych skutków prawnych, a to wyłącznie w celu przyspieszenia procesu i ułatwienia sądowi wydania orzeczenia”.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się