03.03.2009

Postanowienie TK z dnia 3 marca 2009 r., sygn. P 67/07

na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070 oraz z 2005 r. Nr 169, poz. 1417) umorzyć postępowanie:

Z.U.2009/3A/

POSTANOWIENIE

z dnia 3 marca 2009 r.

Sygn. akt P 67/07

  

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

 

Ewa Łętowska - przewodniczący

Stanisław Biernat

Marek Kotlinowski - sprawozdawca

Mirosław Granat

Teresa Liszcz,

 

po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 marca 2009 r., pytania prawnego Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie:

czy art. 1302 § 4 w związku z art. 1302 § 3 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.) jest zgodny z art. 32 ust. 1 i art. 45 ust. 1 Konstytucji,

 

p o s t a n a w i a:

 

a) w zakresie dotyczącym badania zgodności z Konstytucją art. 1302 § 4 zdanie pierwsze w związku z art. 1302 § 3 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.) ze względu na zbędność wydania wyroku,

 

b) w zakresie dotyczącym badania zgodności z Konstytucją art. 1302 § 4 zdanie drugie w związku z art. 1302 § 3 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.) ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku.

 

UZASADNIENIE

I

 

1. Na podstawie postanowienia z 21 listopada 2007 r., sygn. akt X Ga 130/07, Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie, X Wydział Gospodarczy (dalej: pytający sąd), wystąpił do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym, czy art. 1302 § 4 w związku z art. 1302 § 3 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, ze zm.) jest zgodny z art. 32 ust. 1 i art. 45 ust. 1 Konstytucji.

 

2. Pytanie prawne zostało sformułowane w związku z następującą sprawą zawisłą przed pytającym sądem.

 

2.1. Sąd Rejonowy w Warszawie wyrokiem z 15 lutego 2007 r. oddalił powództwo o zapłatę wniesione przez przedsiębiorców w sprawie gospodarczej. Powodowie wnieśli apelację od tego wyroku, która została odrzucona postanowieniem Sądu Rejonowego w Warszawie z 17 maja 2007 r. W uzasadnieniu Sąd Rejonowy wskazał, że wyrok z 15 lutego 2007 r. zakończył postępowanie w sprawie powodów w pierwszej instancji. Zgodnie z powołanym przez Sąd Rejonowy art. 149 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398, ze zm., dalej: ustawa o kosztach) od tego momentu w sprawie powodów zastosowanie mają nowe przepisy ustawy o kosztach, na podstawie których od apelacji wnosi się opłatę stosunkową obliczoną od wartości przedmiotu zaskarżenia. Opłatę należy uiścić, wnosząc pismo do sądu, czego powodowie nie uczynili. W konsekwencji zastosowanie w ich sprawie znalazły dodane ustawą o kosztach przepisy k.p.c., zgodnie z którymi w postępowaniu w sprawach gospodarczych sąd odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty nieopłacone środki odwoławcze lub środki zaskarżenia, wniesione przez przedsiębiorcę niereprezentowanego przez adwokata lub radcę prawnego (art. 130 § 4 k.p.c. w związku z art. 130 § 3 k.p.c.).

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty