Postanowienie SN z dnia 19 maja 2020 r., sygn. I UK 224/19
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Romualda Spyt
w sprawie z odwołania M.B. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w C. z udziałem zainteresowanego T.W. o podleganie ubezpieczeniom społecznym, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 19 maja 2020 r., skargi kasacyjnej ubezpieczonej od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...]. z dnia 6 grudnia 2018 r., sygn. akt III AUa [...],
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia 18 grudnia 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. stwierdził, że M.B. nie podlega od 17 sierpnia 2015 r. ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia u płatnika składek T.W..
Wyrokiem z dnia 13 czerwca 2017 r. Sąd Okręgowy w K. zmienił powyższą decyzję w ten sposób, że stwierdził, iż M.B. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu i wypadkowemu od 17 sierpnia 2015 r. jako pracownik u płatnika składek Doradztwo i Usługi Marketingowe - T.W..
Sąd Apelacyjny w [...]. wyrokiem z dnia 6 grudnia 2018 r., w wyniku apelacji organu rentowego, zmienił wyrok Sądu Okręgowego i oddalił odwołanie M.B..
Odwołująca się wniosła skargę kasacyjną od powyższego wyroku, zarzucając:
1. naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.: (-) art. 6 ust. 1, art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2019 r., poz. 300 ze zm.), przez błędną ich wykładnię i niezasadne uznanie, że w okolicznościach stanu faktycznego sprawy, ubezpieczona nie powinna podlegać obowiązkowo ubezpieczeniom; emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu i wypadkowemu od 17 sierpnia 2015 r., jako pracownik u płatnika składek Doradztwo i Usługi Marketingowe - T.W.; (-) art. 22 k.p., przez błędną wykładnię i niezasadne twierdzenie, że mając na względzie całokształt okoliczności sprawy, ubezpieczona nie wykonywała obowiązków o cechach kreujących zobowiązanie pracownicze, przez co nie powinna podlegać obowiązkowo ubezpieczeniom; (-) art. 83 k.c. w związku z art. 300 k.p. w związku z art. 6 k.c, przez błędną jego wykładnię oraz uznanie, że w przedmiotowym przypadku miało miejsce zawarcie umowy o pracę dla pozoru, podczas gdy umowa w istocie została zawarta a ponadto praca była faktycznie świadczona, a okoliczności wykonywania tejże pracy przez ubezpieczoną w całości wypełniają cechy stosunku pracy, "jak też przy uznaniu za pewną - zarzucaną przez ZUS pozorność umowy - podczas, gdy organ zawarcia umowy o pracę dla pozoru w żadnej mierze nie wykazał"; (-) art. 5 k.c. w związku z art. 6 ust. 1, art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, przez niezastosowanie art. 5 k.c, a co za tym idzie, nieuwzględnienie sytuacji, że ubezpieczona to osoba cierpiąca na przewlekłe schorzenia natury psychiatrycznej, a zatem trudno przypuszczać, by w chwili zawierania umowy o pracę ubezpieczona, jak i pracodawca mogli przewidzieć, że w krótkim czasie nastąpi długotrwałe pogorszenie stanu zdrowia ubezpieczonej - a zatem odmowę możliwości podlegania przez ubezpieczoną obowiązkowym ubezpieczeniom nie sposób uznać za zgodną ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem prawa czy też z zasadami współżycia społecznego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
