Wyrok SN z dnia 23 października 2020 r., sygn. I CSK 710/18

Prawomocność materialna wyroku uznającego postanowienie wzorca umowy za niedozwolone wyłącza kolejne powództwo o uznanie za niedozwolone postanowienia tej samej treści normatywnej, stosowanego przez przedsiębiorcę pozwanego w sprawie, w której wydano ten wyrok tylko wobec tego przedsiębiorcy (art. 365 i 366 k.p.c.). Nie obejmuje ona jednak przedsiębiorcy nie będącego pozwanym w sprawie, w której wydano ten wyrok (art. 365 i 366 w związku z art. 479⁴³ k.p.c.). Oznacza to, że rozszerzona podmiotowo prawomocność materialna wyroku uwzględniającego powództwo o uznanie danego postanowienia wzorca umowy za niedozwolone działa w sposób jednokierunkowy, to jest na rzecz wszystkich osób trzecich, ale wyłącznie przeciwko temu samemu przedsiębiorcy, którego obejmuje rozstrzygnięcie.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Paweł Grzegorczyk (przewodniczący)

SSN Anna Owczarek (sprawozdawca)

SSN Władysław Pawlak

w sprawie z powództwa Stowarzyszenia "T." w P. przeciwko "T." sp. z o.o. w B. o uznanie postanowienia wzorca umowy za niedozwolone, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 23 października 2020 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 27 czerwca 2018 r., sygn. akt VII AGa (...),

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się