Wyrok SN z dnia 20 lutego 2020 r., sygn. IV CSK 538/18
Jeżeli w postępowaniu karnym nie stwierdzono - niezależnie od jakiejkolwiek przyczyny - czy zostało popełnione przestępstwo, to sąd cywilny może ustalić tę okoliczność samodzielnie według zasad właściwych postępowaniu karnemu, jeżeli ma ona znaczenie dla rozstrzygnięcia sporu.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Paweł Grzegorczyk
SSN Marian Kocon
w sprawie z powództwa K. G. i A. G. przeciwko Ubezpieczeniowemu Funduszowi Gwarancyjnemu w W. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 20 lutego 2020 r., skargi kasacyjnej powódek od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 6 czerwca 2018 r., sygn. akt I ACa (...),
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w (...) do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w L. wyrokiem z dnia 21 czerwca 2017 r. zasądził od Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego w W. na rzecz K. G. i A. G. kwoty po 50.000 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, oddalił powództwa w pozostałej części oraz orzekł o kosztach procesu, przyjmując za podstawę rozstrzygnięcia następujące ustalenia i wnioski.
W dniu 27 kwietnia 2000 r. w miejscowości D. G. B. kierował samochodem marki Opel i jechał w kierunku C. W tym samym kierunku przed nim jechał rowerem M. G.. Kierujący samochodem osobowym G. B., podejmując manewr wyprzedzania kierującego rowerem M. G., nie zachował szczególnej ostrożności - bezpiecznego odstępu od wyprzedzanego rowerzysty - czym wyczerpał znamiona wykroczenia określonego w art. 86 § 1 kw. Postępowanie karne w tej sprawie zostało umorzone na podstawie art. 45 § 1 k.w. prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w C. z dnia 18 kwietnia 2005 r., sygn. akt II K (...). W uzasadnieniu tego orzeczenia wskazano, że w chwili rozpoczęcia manewru wyprzedzania samochód poruszał się z prędkością około 80 km/h i znajdował się w odległości 36 m od rowerzysty. Kierujący pojazdem G. B. podjął manewr skrętu w lewo i hamowania; w jego trakcie doszło do kontaktu samochodu z rowerem i w wyniku czego rowerzysta wpadł na szybę czołową i przednią krawędź dachu w części środkowej. W następstwie doznanych obrażeń rowerzysta M. G. zmarł w dniu 5 maja 2000 r. Sąd uznał, iż kierowca samochodu - G. B. podjął manewr wyprzedzania rowerzysty w sposób sprzeczny z zasadami bezpieczeństwa w ruchu drogowym, ustalając ponadto, iż w momencie widocznego zagrożenia nie miał możliwości uniknięcia wypadku. Zachowanie rowerzysty M. G. było nieprawidłowe i stało się główną przyczyną wypadku, gdyż poszkodowany, zbliżając się do skrzyżowania dróg z zamiarem skrętu w lewo, nie zjechał do środka jezdni i wcześniej nie sygnalizował, że ma zamiar skręcać w lewo, przez co nie zachował szczególnej ostrożności przy zmianie kierunku ruchu. Takie zachowanie rowerzysty powodowało zagrożenie bezpieczeństwa ruchu, które doprowadziło do wypadku drogowego. Ustalono również nieprawidłowości w technice jazdy G. B. - kierującego samochodem Opel, polegające na niezachowaniu ostrożności przy dojeżdżaniu do rowerzysty i bacznej obserwacji możliwości jego wyprzedzenia względem szerokości pasa ruchu, na którym się poruszali, które mogły się przyczynić do zaistniałego wypadku drogowego. Redukcja prędkości przez kierującego samochodem osobowym w rejonie skrzyżowania poniżej 54 km/h (uwzględniając oznakowanie i fakt poruszającego się prawą krawędzią jezdni rowerzysty) mogła pozwolić na uniknięcie wypadku z udziałem rowerzysty.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
