Uchwała SN z dnia 4 lutego 2020 r., sygn. I DO 61/19
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Sławomir Niedzielak (przewodniczący)
SSN Adam Roch (sprawozdawca)
Michał Jerzy Górski (ławnik Sądu Najwyższego)
Protokolant starszy sekretarz sądowy Mariusz Pogorzelski
w sprawie prokuratora Prokuratury Rejonowej w P. w stanie spoczynku S. Z.
po rozpoznaniu w Izbie Dyscyplinarnej na posiedzeniu w dniu 18 grudnia 2019 roku i 4 lutego 2020 roku
zażalenia prokuratora w stanie spoczynku S. Z.
na uchwałę Sądu Dyscyplinarnego przy Prokuratorze Generalnym z dnia 21 maja 2019 r., sygn. akt I SD (…), o zezwoleniu na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej prokuratora w stanie spoczynku S. Z. za czyn z art. 231 § 2 k.k. w zb. z art. 271 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.
na podst. art. 437 § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 171 pkt 1 i art. 166 ustawy z dnia 28 stycznia 2016 roku Prawo o prokuraturze oraz na podst. § 2 pkt 1, § 4 ust. 1 i 3, § 5, § 17 ust. 2 pkt 6 oraz § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U.2019.18 j.t.)
uchwalił:
1.uchylić zaskarżoną uchwałę i sprawę przekazać do ponownego rozpoznania Sądowi Dyscyplinarnemu przy Prokuratorze Generalnym;
1.przyznać obrońcy z urzędu prokuratora S. Z. adw. K. B. wynagrodzenie z tytułu świadczenia nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu w kwocie 720,00 złotych (siedemset dwadzieścia złotych, 00/100 groszy), podwyższone o kwotę 165,60 złotych (sto sześćdziesiąt pięć złotych, 60/100 groszy), stanowiącą wynoszący 23% podatek od towarów i usług, to jest łącznie 885,60 złotych (osiemset osiemdziesiąt pięć złotych, 60/100 groszy);
1.kosztami postępowania odwoławczego obciążyć Skarb Państwa.
UZASADNIENIE
W dniu 21 maja 2019 roku Sąd Dyscyplinarny przy Prokuratorze Generalnym zezwolił na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej S. Z. – prokuratora Prokuratury Rejonowej w P. – w stanie spoczynku za czyn opisany we wniosku Prokuratora Okręgowego w S. z dnia 21 września 2018 roku. W uzasadnieniu orzeczenia sąd dyscyplinarny I instancji stwierdził, że zebrane dotychczas dowody w dostateczny sposób uprawdopodabniają podejrzenie jego popełnienia przez S. Z. Sąd ten wywiódł, że zeznania świadków korelują ze sobą oraz z przedstawionym nieosobowym materiałem dowodowym, w tym z zakresem obowiązków H. H.. Zdaniem sądu I instancji, materiał dowodowy nie koresponduje z zeznaniami S. Z., który przedstawił wersję, iż nie miał świadomości, że podpisał kartę kartą na dane synowej H. H., która nie była podejrzana w nadzorowanych przez niego postępowaniach karnych. Według tej wersji, H. H. miała przynieść plik kart karnych do podpisania, zajmując prokuratora prywatną rozmową, wobec czego podpisał przedmiotową kartę nie wiedząc, że dotyczy ona osoby, która nie jest podejrzana. Sąd dyscyplinarny I instancji zauważył, iż H. H. była pracownikiem biura podawczego i do jej obowiązków nie należało przedkładanie kart karnych prokuratorowi. Nadto sąd wskazał, że zeznając w charakterze świadka, w konfrontacji z S. Z. podtrzymała ona swoją wersję.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
