Postanowienie SN z dnia 25 czerwca 2020 r., sygn. I KZP 4/20
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Puszkarski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Piotr Mirek
SSN Marek Pietruszyński
Protokolant Ewa Sokołowska
przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Roberta Tarsalewskiego
w sprawie K. T.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 25 czerwca 2020 r.,
przekazanego na podstawie art. 441 § 1 k.p.k. przez Sąd Rejonowy dla Krakowa-Krowodrzy w K., postanowieniem z dnia 19 lutego 2020 r., sygn. akt II K (...), zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:
„Czy w sprawach o przestępstwo z art. 209 k.k. (»niealimentację«) małoletni pokrzywdzony może być reprezentowany przez jednego z rodziców w sytuacji, gdy oskarżonym (podejrzanym) jest drugi z rodziców, czy też w sytuacji takiej drugi z rodziców nie może reprezentować pokrzywdzonego dziecka, a do zapewnienia małoletniemu pokrzywdzonemu należytej reprezentacji konieczne jest ustanowienie dla niego kuratora zgodnie z wymogami art. 98 § 2 i 3 oraz art. 99 k.r. i o.?”
p o s t a n o w i ł
odmówić podjęcia uchwały.
UZASADNIENIE
Przedstawione na wstępie zagadnienie prawne wyłoniło się w następującej sytuacji procesowej.
Prokurator Prokuratury Rejonowej Biały w K. wniósł do Sądu Rejonowego w K. dwa akty oskarżenia przeciwko K. T., zarzucając mu popełnienie na szkodę małoletniej córki M. T. dwóch, różnych czasowo przestępstw niealimentacji określonych w art. 209 § 1a k.k. Sprawom nadano sygnatury: II K (...) oraz II K (...), zaś wydanym w drugiej ze spraw postanowieniem z dnia 9 stycznia 2020 r. połączono ją ze sprawą II K (...), w celu ich dalszego prowadzenia we wspólnym postępowaniu. Wcześniej, sędzia wymienionego Sądu na podstawie art. 337 § 1 k.p.k. w zw. z art. 334 § 1 i 3 k.p.k. zarządził w dniu 3 września 2019 r. zwrot oskarżycielowi publicznemu aktu oskarżenia wniesionego w sprawie II K (...), w celu usunięcia jego braków, „poprzez wskazanie prawidłowej osoby reprezentującej prawa małoletniego pokrzywdzonego i dołączenie dowodu zawiadomienia tej osoby o przesłaniu aktu oskarżenia do sądu zgodnie z dyspozycją art. 334 § 3 k.p.k., a to w terminie 7 dni pod rygorem uznania aktu oskarżenia za bezskuteczny”. W uzasadnieniu wskazano, że „matka małoletniej nie może wykonywać jej praw jako osoby pokrzywdzonej w niniejszej sprawie, gdyż oskarżony jest ojcem pokrzywdzonej, co potwierdza treść powszechnie akceptowanej uchwały Sądu Najwyższego z dnia 30 września 2010 roku sygn. I KZP 10/10, OSNKW 2010/10/84. Tym samym małoletni pokrzywdzony, w razie ewentualnej woli, pozbawiony byłby możliwości występowania w sprawie w charakterze oskarżyciela posiłkowego i dochodzenia swoich praw. Wprawdzie w ww. uchwale wspomniano, iż wniosek o ściganie może złożyć drugi z rodziców, niemniej jednak pokrzywdzony może wyrazić także wolę uczestniczenia w procesie w charakterze strony, a tym samym domagać się ukarania sprawcy – co znacznie wykracza poza wyjątek ustanowiony w treści art. 98 KRiO”.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
