Postanowienie SN z dnia 22 czerwca 2020 r., sygn. II DSP 2/19

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jan Majchrowski (przewodniczący)
‎SSN Konrad Wytrykowski (sprawozdawca)
‎SSN Paweł Zubert

po rozpoznaniu 22 czerwca 2020 r.

w Izbie Dyscyplinarnej na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa K. Z.

przeciwko Sądowi Najwyższemu

o nakazanie dopuszczenia do wykonywania funkcji orzeczniczych sędziego

w przedmiocie zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 listopada 2019 r., Sygn. akt I DSP 1/18

działając na podstawie art. 397 § 1 k.p.c.

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Sygn. akt II DSP 2/19

Sędzia Sądu Najwyższego K. Z. pozwem z dnia 28 listopada 2019 r. przeciwko Sądowi Najwyższemu wniósł o nakazanie dopuszczenia go do wykonywania funkcji orzeczniczych sędziego.

W odpowiedzi na pozew (pismo z dnia 30 stycznia 2019 roku) oraz we wcześniejszych pismach procesowych, pozwany wnosił o odrzucenie pozwu podnosząc, na podstawie art. 199 § 1 pkt 1 k.p.c., zarzut niedopuszczalności drogi sądowej.

Postanowieniem z 14 listopada 2019 roku, wydanym w sprawie o sygn. akt I DSP 1/18 Sąd Najwyższy odmówił uwzględnienia wniosku pozwanego o odrzucenie pozwu.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd Najwyższy wskazał, że droga sądowa w sprawie, która została zainicjowana pozwem wniesionym przez sędziego K. Z., jest dopuszczalna. Podkreślił, że powód żąda wyłącznie dopuszczenia do czynności orzeczniczych i to właśnie dlatego, że został powołany do pełnienia urzędu sędziego, na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego i objął to stanowisko, czego – w istocie rzeczy – pozwany nie kwestionuje. Nadmienił, że „wykonywanie mandatu sędziego”, jako mające charakter publicznoprawny, ze swej istoty, nie ustanawia „prawa” (sędziego), które podlegałoby ochronie w ramach procesu cywilnego, co nie uzasadnia tezy pozwanego o rozdzielności pojęć „wykonywanie mandatu sędziego” ‎i „stosunek służbowego sędziego”. Za nieprawdziwą sąd pierwszej instancji uznał sugestię pozwanego jakoby powód domagał się ustalenia, że jest sędzią Sądu Najwyższego. Wbrew zapatrywaniom pozwanego Sąd I instancji uznał, że już z literalnego brzmienia art. 89 § 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych w związku z art. 10 § 1 ustawy z dnia ‎8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym oraz art. 46 § 1 i 2 tej ostatniej ustawy, wynika jasno, że droga służbowa nie wyklucza drogi sądowej. Sąd pierwszej instancji podniósł, że z podpisanego przez sędziego D. Z., w zastępstwie Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, pisma z dnia 9 listopada 2018 r., PPI (...), wynikało wprost, że podstawą niewyznaczania powoda do składów orzekających była decyzja Prezesa Sądu Najwyższego kierującego pracą Izby Cywilnej, a Pierwsza Prezes Sądu Najwyższego tę decyzję w pełni aprobowała.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się