Postanowienie SN z dnia 31 lipca 2020 r., sygn. I NSW 5115/20
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Wiak (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Leszek Bosek
SSN Tomasz Demendecki
w sprawie z protestu wyborczego A. P.
przeciwko ważności wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej,
przy udziale Przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej i Prokuratora Generalnego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 31 lipca 2020 r.,
pozostawia protest bez dalszego biegu.
UZASADNIENIE
Pismem z 14 lipca 2020 r. A. P. (dalej: Wnosząca protest) wniosła do Sądu Najwyższego protest przeciwko wyborowi Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Zarzucił w nim naruszenie w czasie kampanii wyborczej i w trakcie wyborów przepisów Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy (t.j. Dz. U. 2019, poz. 112, dalej jako: k.wyb.) oraz ustawy z dnia 2 czerwca 2020 r. o szczególnych zasadach organizacji wyborów powszechnych na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej zarządzonych w 2020 r. z możliwością głosowania korespondencyjnego (Dz.U. poz. 979, dalej jako: u.wyb.2020). Doprecyzowując zaistniałe uchybienia, Wnosząca protest wskazała w pierwszej kolejności na wydanie postanowienia Marszałka Sejmu o zarządzeniu wyborów Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 3 czerwca 2020 r. i przeprowadzenie wyborów w terminie niekonstytucyjnym. Ponadto, zarzuciła naruszenie art. 90 § 2 k.wyb. poprzez dopuszczenie do udziału w wyborach kandydatów, którzy nie przedstawili list poparcia z podpisami co najmniej 100.00 obywateli. Wnosząca protest przywołała dodatkowo wiele „okoliczności faktycznych”, które w jej ocenie prowadziły do naruszenia art. 127 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Do takich zaliczyła: różny czas trwania kampanii wyborczej obu kandydatów na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, nierówne ich traktowanie przez media publiczne, przede wszystkim poprzez pozytywną prezentację A. D. i krytyczne przedstawienie R. T., prowadzenie przez urzędników państwowych, w tym premiera, akcji agitacyjnej za kandydaturą A. D., obchodzenie prawa w postaci nielegalnego finansowania kampanii prezydenckiej. Powyższe zachowania członków rządu oraz innych osób i instytucji zależnych od władzy wykonawczej miały wypełnić znamiona przestępstw określonych w art. 250 k.k. oraz art. 250a § 2 k.k. Wnosząca protest rozważała również zakwalifikowanie ich jako przestępstwa nadużycia funkcji, stypizowanego w art. 231 § 1 k.k.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
