Postanowienie SN z dnia 31 lipca 2020 r., sygn. I NSW 4722/20
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Wiak (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Leszek Bosek
SSN Tomasz Demendecki
w sprawie z protestu wyborczego D. M.
przeciwko ważności wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej,
przy udziale Przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej i Prokuratora Generalnego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 31 lipca 2020 r.,
pozostawia protest bez dalszego biegu.
UZASADNIENIE
Pismem z 14 lipca 2020 r. D. M. (dalej: Wnoszący protest) wniósł do Sądu Najwyższego protest przeciwko wyborowi Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Zarzucił w nim naruszenie w czasie kampanii wyborczej iw trakcie wyborów przepisów Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy (t.j. Dz. U. 2019, poz. 112, dalej jako: k.wyb.) oraz innych aktów normatywnych. Zdaniem Wnoszącego protest, wskazane przez niego naruszenia spowodowały nieważność wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Doprecyzowując zaistniałe uchybienia, Wnoszący protest wskazał wpierwszej kolejności przeprowadzenie wyborów w terminie niekonstytucyjnym. Jego zdaniem, termin na ich przeprowadzenie upłynął w dniu 23 maja 2020 r. Ponadto, Wnoszący protest uznał, że Kodeks wyborczy został zmieniony w sposób niezgodny z prawem. Zmiany w prawie wyborczym mogą być bowiem dokonane nie później niż na 6 miesięcy przed rozpoczęciem procedur wyborczych, czyli przed wydaniem przez Marszałka Sejmu postanowienia o zarządzeniu wyborów. Dodatkowo naruszono również zasadę powszechności wyborów, ponieważ w niektórych państwach (C., P., W., K.) obywatele Polski nie mogli w ogóle głosować, natomiast w innych krajach mieli oni możliwość głosowania wyłącznie korespondencyjnego, przy czym niedoręczenie im pakietów wyborczych nie miało charakteru jednostkowego, ale występowało na szerszą skalę. Według Wnoszącego protest, doszło ponadto do poważnych i rażących naruszeń obowiązującego prawa w toku kampanii i wyborów. Dotyczyło to: różnego czasu trwania kampanii wyborczej obu kandydatów na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, nierównego ich traktowania przez media publiczne, przede wszystkim poprzez pozytywną prezentację A. D. i krytyczne przedstawienie R. T. Zdaniem Wnoszącego protest, komitet wyborczy A. D. wielokrotnie naruszył w czasie kampanii wyborczej przepis art. 132 § 5 k.wyb., nie protestując przeciwko prowadzonej przez urzędników państwowych (na wyłączny koszt Skarbu Państwa) akcji agitacyjnej na rzecz jego kandydatury. W dalszej kolejności wskazano naruszenia w postaci nielegalnego finansowania kampanii prezydenckiej A. D., prowadzące do naruszenia przepisu art. 327 k.wyb. Wnoszący protest podniósł ponadto, że jego zdaniem zachodzi uzasadnione podejrzenie, że wskazane powyżej działania i zachowania członków rządu oraz innych osób i instytucji zależnych od władzy wykonawczej wypełniały znamiona przestępstw określonych w art. 250 k.k. oraz art. 250a § 2 k.k. Wnoszący protest rozważał również zakwalifikowanie ich jako przestępstwa nadużycia funkcji, stypizowanego w przepisie art. 231 § 1 k.k.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
