Postanowienie SN z dnia 23 lipca 2020 r., sygn. II UK 217/19
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Korzeniowski
w sprawie z wniosku P. B.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych […] Oddziałowi w P.
o wysokość świadczenia,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 23 lipca 2020 r.,
skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 27 grudnia 2018 r., sygn. akt III AUa (…),
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. zasądza od pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych […] Oddział w P. na rzecz wnioskodawcy P. B. 240 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w (…) uwzględnił apelację wnioskodawcy P. B. i zmienił wyrok Sądu Okręgowego oraz poprzedzającą go decyzję pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych […] Oddział w P. z 22 września 2016 r., w ten sposób, że przyznał mu prawo do obliczenia emerytury na podstawie art. 55 w związku z art. 26 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Wnioskodawca miał prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy od 3 sierpnia 1991 r., przy czym od 12 maja 2011 r. równolegle pozostawał w pracowniczym zatrudnieniu w niepełnym wymiarze czasu pracy. 30 listopada 2011 r. pracodawca rozwiązał stosunek pracy. Sąd Okręgowy w P. prawomocnym wyrokiem z 10 października 2014 r. przywrócił wnioskodawcę do pracy oraz zasądził mu wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy od 1 grudnia 2011 r. do 10 października 2014 r. Zatrudnienie to trwało do 31 stycznia 2015 r. Sąd Apelacyjny przyjął, że wnioskodawca pozostawał nieprzerwanie w zatrudnieniu od 12 maja 2000 r. do 31 stycznia 2015 r. (wobec treści wyroku przywracającego go do pracy). Pozostawał zatem w zatrudnieniu po ukończeniu zwykłego wieku emerytalnego 29 sierpnia 2013 r. i przyznaniu mu emerytury z urzędu - art. 27a ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach. Emerytura obliczona na podstawie art. 26 jest wyższa od emerytury obliczonej na podstawie art. 53 tej ustawy. Pozwany odmówił wnioskodawcy prawa do emerytury kapitałowej (art. 26), uznając, że wniosek złożył zbyt późno – tj. po upływie miesiąca, w którym ukończył powszechny wiek emerytalny, zaś Sąd Okręgowy dlatego, że emerytura została przyznana mu z urzędu na podstawie art. 27a ustawy, a nie na wniosek. Sąd Apelacyjny rozstrzygnął, że argumentacja pozwanego, na podstawie której odmówił wnioskodawcy prawa do zastosowania art. 55 ustawy nie jest prawidłowa. Stanowisko, że osoba uprawniona do emerytury z urzędu (art. 27a ustawy) musi złożyć wniosek o emeryturę (art. 27 ustawy) do końca miesiąca, w którym kończy powszechny wiek emerytalny pod rygorem utraty tego uprawnienia nie wynika z ustawy. Na mocy art. 27a ustawodawca nie pozbawił rencistów prawa do emerytury z wyboru. W niespornie ustalonym stanie faktycznym wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do obliczenia emerytury na podstawie art. 55 ustawy, tj. spełnia warunki do uzyskania emerytury na podstawie art. 27, udowodnił 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych, ponadto kontynuował ubezpieczenie emerytalne i rentowe po osiągnięciu wieku emerytalnego, wystąpił z wnioskiem o przyznanie emerytury po 31 grudnia 2008 r., a wyliczona emerytura na podstawie art. 26 jest zdecydowanie wyższa od obliczonej zgodnie z art. 53. Tym samym nie było prawnych przeszkód do przyznania wnioskodawcy prawa do obliczenia emerytury w najkorzystniejszym dla niego wariancie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
