Postanowienie SN z dnia 18 sierpnia 2020 r., sygn. I CSK 37/20
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Roman Trzaskowski
w sprawie z powództwa J. B.
przeciwko M. G.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 18 sierpnia 2020 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda
od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...)
z dnia 18 czerwca 2019 r., sygn. akt VII AGa (…),
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 18 czerwca 2019 r. Sąd Apelacyjny w (...) oddalił apelację powoda od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 8 września 2016 r., oddalającego jego powództwo o zapłatę przez pozwanego M. G. kwoty 60.000 euro z odsetkami ustawowymi.
W skardze kasacyjnej od powyższego wyroku powód zarzucił naruszenie art. 17 ust. 3 ustawy prawo międzynarodowe prywatne („p.p.m.”) w związku z art. 299 k.s.h. w związku z art. 191 bis i nast. Luksemburskiego kodeksu handlowego („L.K.H.”) oraz naruszenie art. 495-1 w związku z art. 191 bis w związku z art. 192 i w związku z art. 59 luksemburskiego kodeksu spółek handlowych („L.K.S.H.")
W skardze kasacyjnej, w uzasadnieniu wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania, powód wskazał przyczynę kasacyjną określoną w art. 398 § 1 pkt 2 k.p.c. Wywiódł, że w sprawie istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów - w zakresie naruszenia art. 17 ust. 3 p.p.m. oraz art. 299 k.s.h. w związku z art. 191 bis i nast. L.H. oraz art. 495-1 w związku z art. 191 bis w związku z art. 192 w związku z art. 59 L.K.S.H. Jego zdaniem bowiem, na tle identycznego stanu faktycznego jak niniejszy, toczyły i toczy się kilka analogicznych postępowań sądowych o zapłatę skierowanych przez innych powodów przeciwko pozwanemu, gdzie jako podstawa powództwa wskazywany był art. 299 k.s.h. W jednej ze spraw Sąd Okręgowy w W. uznał powództwo w całości, w trzech innych wydane zostały postanowienia o zabezpieczeniu roszczenia przeciwko pozwanemu, w sprawie zaś toczącej się przed Sądem Apelacyjnym w (...) zawieszono postępowanie do czasu prawomocnego zakończenia postępowania karnego toczącego się przeciwko pozwanemu przed Sądem Okręgowym w W. związanego z jego działalnością w spółce G.. W ocenie skarżącego zapadanie na tle identycznego stanu faktycznego odmiennych orzeczeń potwierdza potrzebę dokonania przez Sąd Najwyższy wykładni przedmiotowych przepisów, istotnej dla ponoszenia przez pozwanego odpowiedzialności za zobowiązania spółki, którą zarządzał, a związanej z zarzutem pozwanego, że nie był członkiem zarządu, gdyż uchwała, która go powoływała, miała wadę i wpis dotyczący jego powołania został anulowany. Chodzi przy tym o sytuację, w której pozwany w okresie spornym wykonywał wszystkie czynności związane z zarządzeniem spółką, w tym podpisywał się na wszystkich dokumentach dotyczących emisji obligacji, co zgodnie z art. 495-1 L.K.S.H. uzasadnia przypisanie mu odpowiedzialności za długi spółki. W niniejszej spawie należy zatem ustalić, czy pozwany, który wykonywał czynności przypisane członkowi zarządu, w tym podpisywał się na emitowanych obligacjach, winien ponosić odpowiedzialność jak członek zarządu, w sytuacji kiedy uchwała go powołująca posiadała wadę i wpis do rejestru został anulowany.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
