22.09.2020

Postanowienie SN z dnia 22 września 2020 r., sygn. II CZ 38/20

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jacek Grela (przewodniczący)
‎SSN Tomasz Szanciło (sprawozdawca)
‎SSN Kamil Zaradkiewicz

w sprawie z powództwa M. S.
‎przeciwko N. S.
‎o zapłatę,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

w Izbie Cywilnej w dniu 22 września 2020 r.,
‎zażalenia powódki

na wyrok Sądu Okręgowego w S.
‎z dnia 3 stycznia 2020 r., sygn. akt X RCa (…),

1. odrzuca osobiste zażalenie powódki;

2. uchyla zaskarżony wyrok, pozostawiając rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 3 stycznia 2020 r. Sąd Okręgowy w S. uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w S..

W uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia Sąd II instancji wskazał, że powódka wystąpiła z żądaniem zasądzenia zwrotu pobranego przez pozwanego w Niemczech zasiłku rodzinnego. Sąd ten nie zgodził się z Sądem Rejonowym, co do niemożności zakwalifikowania roszczenia powódki jako opartego na treści art. 405 k.c. z tego powodu, że pozwany był uprawniony do pobrania zasiłku i to świadczenie nie należało się powódce. O uzyskaniu korzyści majątkowej kosztem innej osoby bez podstawy prawnej można mówić wtedy, gdy niekorzystna dla tej osoby zmiana majątkowa nie ma oparcia w woli zubożonego albo w woli władzy publicznej mającej oparcie w ustawie, tj. w normie rangi ustawowej lub wiążącym akcie stosowania prawa przez organ władzy publicznej, np. orzeczeniu sądowym lub decyzji administracyjnej. W realiach sprawy podstawą prawną korzyści powódki było indywidualne rozstrzygnięcie organu władzy publicznej - organu niemieckiego, który choć formalnie przyznawał świadczenie ojcu powódki, to jednak jego faktycznym beneficjentem od dnia 1 stycznia 2008 r. czynił wprost powódkę, co wynika z przepisów prawa niemieckiego. Wydatkowanie więc pobranych przez pozwanego kwot na cel inny niż utrzymanie powódki stanowiło uzyskanie korzyści majątkowej kosztem majątku powódki. Przeznaczanie tych środków na inne cele odbywało się przy tym bez podstawy prawnej - o ile bowiem w istocie pozwany - w myśl przepisów niemieckiej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (EStG) - był uprawniony do wystąpienia o przyznanie zasiłku Kindergeld, o tyle nie był władny wydatkować uzyskanych środków na własne potrzeby, lecz był obowiązany przeznaczyć je na utrzymanie córki.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp