Wyrok SN z dnia 2 grudnia 2020 r., sygn. III KK 266/20
Sygn. akt III KK 266/20
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Małgorzata Gierszon (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jacek Błaszczyk
SSN Andrzej Stępka
Protokolant Jolanta Grabowska
w sprawie G. W.,
oskarżonej o przestępstwo z art. 190a § 1 kk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k.
w dniu 2 grudnia 2020 r.
kasacji wniesionej przez pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego K. P.
od wyroku Sądu Okręgowego w B.
z dnia 18 grudnia 2019 r., sygn. akt IV Ka (...),
1. uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w B. do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym;
2. zwraca oskarżycielowi posiłkowemu K. P. uiszczoną opłatę od kasacji.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 12 września 2019 r., sygn. akt II K (...), Sąd Rejonowy w Ż. uznał G. W. za winną tego , że: w okresie od sierpnia 2018 r. do 8 stycznia 2019 r. w nieustalonym miejscu, gdzie skutek działania nastąpił w Ż. uporczywie nękała K. P. w ten sposób, że wysyłała wiadomości SMS i MMS z numeru telefonu (...) na numer telefonu pokrzywdzonego (...), wysyłała wiadomości mailowe z adresu mailowego (...).pl na adresy mailowe firmowe i prywatne pokrzywdzonego oraz dokonywała nieprawdziwych wpisów na temat pokrzywdzonego na różnych internetowych forach społecznościowych, co wzbudziło w pokrzywdzonym uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia i istotnie naruszyło jego prywatność – to jest popełnienia przestępstwa z art. 190a § 1 k.k. i na podstawie tego przepisu wymierzył jej karę 100 stawek dziennych grzywny ustalając wymiar stawki na kwotę 10 zł. Wyrok ten zaskarżyli obrońca oskarżonej oraz oskarżyciel posiłkowy. Obrońca oskarżonej zarzucił temu wyrokowi obrazę przepisów prawa materialnego, tj. art. 190a § 1 k.k. poprzez jego błędne zastosowanie wskutek przyjęcia, że oskarżona wyczerpała znamiona zarzucanego czynu, podczas, gdy to oskarżona jest nękana, poniżana i czuje się zagrożona. Natomiast oskarżyciel posiłkowy zaskarżył wyrok w części dotyczącej kary i zarzucił mu rażącą niewspółmierność kary polegającą na wymierzeniu oskarżonej kary grzywny zamiast 2 miesięcy pozbawienia wolności przez przecenienie znaczenia ustalonych okoliczności łagodzących oraz niedocenienie wymowy oraz znaczenia ustalonych okoliczności obciążających takich jak wyjątkowa determinacja i nieustępliwość oskarżonej, a także pominięcie braku starania się oskarżonej o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie, nie przeproszenie oskarżyciela posiłkowego, czy próba wykreowania siebie jako ofiary podczas postępowania, co ostatecznie doprowadziło do wymierzenia oskarżonej kary nieodpowiadającej jej celom i nieuwzględniającej ustawowych dyrektyw jej wymiaru nakazujących zwracać uwagę na okoliczności czynu oraz sposób działania sprawcy zarówno w trakcie czynu jak i po jego dokonaniu, co w konsekwencji spowodowało wymierzenie oskarżonej kary nieuwzględniającej stopnia zawinienia i nierealizującej celu jaki kara powinna spełniać w zakresie prewencji szczególnej, tj. wychowawczego oraz prewencyjnego, ewentualnie - rażącą niewspółmierność kary polegającą na nie orzeczeniu względem oskarżonej środka karnego polegającego na zakazie kontaktu z oskarżycielem posiłkowym poprzez brak uwzględnienia przy wymiarze kary znaczenia takich okoliczności jak motywacja sprawcy, zachowanie po popełnieniu przestępstwa i stopień winy, przez co brak orzeczenia tego środka nie realizuje w pełni celów kary w zakresie prewencji indywidualnej i ogólnej, a także nie czyni zadość poczuciu sprawiedliwości.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty