Postanowienie SN z dnia 18 listopada 2020 r., sygn. III UK 413/19
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Halina Kiryło
w sprawie z odwołania J. P.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w O.
o wysokość emerytury,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 18 listopada 2020 r.,
na skutek skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 31 stycznia 2019 r., sygn. akt III AUa (…)
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 31 stycznia 2019 r. Sąd Apelacyjny w (…) oddalił apelację J. P. od wyroku Sądu Okręgowego w J. z dnia 19 czerwca 2018 r., oddalającego jego odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w O., dotyczącej przyznania wnioskodawcy prawa do emerytury oraz na podstawie art. 25 ust. 1b pomniejszenia emerytury o kwotę stanowiącą sumę kwot pobranych emerytur w wysokości przed odliczeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i składki na ubezpieczenie zdrowotne.
Odwołujący się J. P. zaskarżył powyższy wyrok skargą kasacyjną w całości. Wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Apelacyjny; ewentualnie wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i orzeczenie co do istoty sprawy, przez zmianę zaskarżonego wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) oraz poprzedzającego go wyroku Sądu Okręgowego i decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i ustalenie wnioskodawcy prawa do emerytury bez pomniejszania jej podstawy wymiaru o sumy kwot pobranych wcześniejszych emerytur w wysokości przed odliczeniem zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych i składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego, w tym kosztów zastępstwa prawnego, a także o rozpoznanie sprawy na rozprawie.
Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił naruszenie prawa materialnego: 1/ art. 24 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w związku z art. 25 ust. 1b w brzmieniu nadanym ustawą z 11 maja 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2012 r., poz. 637), przez niewłaściwą wykładnię i błędne zastosowanie polegające na przyjęciu, że nowelizacja nie naruszała zasad państwa prawa oraz zaufania obywateli do państwa i stanowionego przezeń prawa, podczas gdy nowelizacja ta naruszyła normy chronione konstytucyjnie treścią art. 2 Konstytucji RP, w szczególności w sytuacji wnioskodawcy urodzonego w 1952 r., który nie nabył prawa do emerytury z powszechnego wieku emerytalnego przed datą wejścia w życie nowelizacji tj. do końca 2012 r.; 2/ art. 2 w związku z art. 8 ust. 2 Konstytucji RP i w związku z art. 25 ust. 1b ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, przez niezastosowanie bezpośrednio powyższych przepisów Konstytucji RP wprost w sytuacji wnioskodawcy, który nie mógł realnie skorzystać z tzw. vacatio legis ustawy nowelizującej z powodu nieosiągnięcia praw emerytalnych z powszechnego wieku emerytalnego dla mężczyzn przed datą wejścia w życie tej nowelizacji, a tym samym wpadł w pułapkę zastawioną przez ustawodawcę dla osób ubezpieczonych urodzonych między 1 stycznia 1949 r. a 31 grudnia 1968 r., które skorzystały z możliwości przejścia na wcześniejszą emeryturę na podstawie art. 46 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
