Postanowienie SN z dnia 10 grudnia 2019 r., sygn. II PZ 20/19

Co do zasady choroba strony uniemożliwiająca stawiennictwo na rozprawie stanowi przyczynę nieobecności, którą w rozumieniu art. 214 § 1 k.p.c. należy zakwalifikować jako przeszkodę, której nie można przezwyciężyć, co obliguje sąd do odroczenia rozprawy. Wydanie w takiej sytuacji orzeczenia powoduje nieważność postępowania na skutek pozbawienia strony możności obrony jej praw. Natomiast w przypadku, gdy strona była reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika, jej choroba zasadniczo nie ma wpływu na bieg postępowania, chyba, że konieczne było dokonanie takich czynności procesowych, których pełnomocnik za nią wykonać nie mógł, lub gdy stawiennictwo stron było obowiązkowe bądź strona chce brać udział osobiście w toczącym się postępowaniu. Obecnie odosobniony jest pogląd, że nieobecność strony na rozprawie spowodowana niedającą się usunąć przeszkodą zobowiązuje sąd do odroczenia rozprawy tylko wtedy, gdy sąd zarządził osobistą obecność strony lub gdy jest ona związana z czynnościami, których nie może podjąć jej pełnomocnik.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Myszka (przewodniczący)

SSN Jolanta Frańczak (sprawozdawca)

SSN Krzysztof Staryk

w sprawie z powództwa J. J. przeciwko M. W. prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Gospodarcze A. z siedzibą w N. o ustalenie stosunku pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 10 grudnia 2019 r., zażalenia powoda na wyrok Sądu Okręgowego w Z. z dnia 11 czerwca 2019 r., sygn. akt IV Pa (...),

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w Z. do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania zażaleniowego.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy w N. wyrokiem z dnia 7 marca 2018 r. ustalił, że powód J. J. pozostawał w stosunku pracy z pozwanym M. W., prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Gospodarcze A. w N. w okresie od dnia 1 grudnia 2004 r. do dnia 30 lipca 2011 r. w pełnym wymiarze czasu pracy za wynagrodzeniem w kwocie 2.000 zł netto miesięcznie oraz orzekł o kosztach procesu.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się