Postanowienie SN z dnia 26 września 2019 r., sygn. III UZP 8/19
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Halina Kiryło (przewodniczący)
SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca)
SSN Piotr Prusinowski
w sprawie z odwołania M. W. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P. o rentę rodzinną, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 26 września 2019 r., zagadnienia prawnego przekazanego postanowieniem Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 6 czerwca 2019 r., sygn. akt III AUa (...),
Czy do wstrzymania wypłaty renty rodzinnej na podstawie art.101 pkt 1 i art. 134 ust.1 pkt 1 w zw. art.83 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j.; Dz.U. z 2018r. poz. 1270 z zm.) przyznanej w drodze wyjątku, bezterminowo, efektywnie pobieranej przez okres ponad 28 lat, wystarczającą przesłanką jest ustalenie ustania całkowitej niezdolności do pracy ubezpieczonej uprawnionej do tejże renty, czy też wstrzymanie jej wypłaty wymaga rozważenia istnienia okoliczności określonych w art.114 ust 1g. tejże ustawy w zw. z art. 1 Protokołu Nr 1 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności sporządzonego w dniu 20 marca 1952 r. w Paryżu (Dz.U. z 1995r.Nr36 poz. 175)?
odmawia podjęcia uchwały.
Uzasadnienie
M. W. odwołała się od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 10 lutego 2017 r., wstrzymującej jej wypłatę renty rodzinnej wobec ustalenia braku całkowitej niezdolności do pracy. Sąd Okręgowy w O. oddalił jej odwołanie wyrokiem z 27 lutego 2019 r.
Odwołująca urodziła się 4 maja 1973 r. Jej wyuczony zawód to technik ekonomista. Na podstawie decyzji Prezesa ZUS z 8 czerwca 1988 r. oraz decyzji ZUS przyznano jej oraz siostrze rentę rodzinną w drodze wyjątku. Od 1 października do 30 listopada 2003 r. odwołująca pobierała rentę socjalną oprócz renty rodzinnej. Pozwany odmówił jej renty socjalnej na dalszy okres wobec stwierdzenia częściowej niezdolności do pracy. Odwołanie zostało oddalone wyrokiem Sądu Okręgowego w O. z 11 marca 2005 r. W maju 2016 r. pozwany powziął wątpliwość czy stan zdrowia M. W. nadal uzasadnia wypłacanie renty rodzinnej w drodze wyjątku. Lekarz orzecznik a potem Komisja Lekarska uznali, że jest trwale częściowo niezdolna do pracy od dzieciństwa. Na tej podstawie pozwany decyzją z 10 lutego 2017 r. wstrzymał wypłatę renty od marca 2017 r. W postępowaniu przed Sądem Okręgowym biegli z zakresu neurologii i endokrynologii stwierdzili, że schorzenia powodują trwałą częściową niezdolność do pracy. Kolejni biegli z zakresu medycyny pracy, psychiatrii i psychologii nie stwierdzili całkowitej niezdolności do pracy. W sprawie Sąd dopuścił także dowód z opinii biegłych z zakresu endokrynologii, neurologii, medycyny pracy i laryngologii, którzy również nie stwierdzili całkowitej niezdolności do pracy. Sąd Okręgowy na podstawie art. 217 § 3 k.p.c. oddalił wnioski dowodowe pełnomocnika odwołującej, uznając, iż sporne okoliczności zostały już dostatecznie wyjaśnione. Wszystkie opinie jednoznacznie wskazują, że odwołująca się jest jedynie częściowo niezdolna do pracy z uwagi na schorzenie tarczycy i schorzenie słuchu. Ustalenie braku całkowitej niezdolności do pracy zdecydowało o oddaleniu odwołania ubezpieczonej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
