Postanowienie SN z dnia 26 czerwca 2019 r., sygn. I UK 249/18
Odmowa ustanowienia pełnomocnika z urzędu dla ubezpieczonej domagającej się dalszego prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy nie świadczy prima facie o nieważności postępowania przed sądem pierwszej instancji, a co za tym idzie, nie daje podstaw do przyjęcia oczywistego naruszenia przepisów postępowania przez sąd drugiej instancji.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Gonera
w sprawie z odwołania M.C. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B. o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 26 czerwca 2019 r., skargi kasacyjnej ubezpieczonej od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 8 lutego 2018 r., sygn. akt III AUa [...],
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
2. przyznaje od Skarbu Państwa (Sądu Apelacyjnego w [...]) na rzecz adw. J.D. tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu odwołującej się ubezpieczonej kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych powiększoną o należną stawkę podatku od towarów i usług.
Uzasadnienie
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B., decyzją z 11 września 2015 r., odmówił przyznania ubezpieczonej M.C. prawa do dalszej renty z tytułu niezdolności do pracy.
W odwołaniu od tej decyzji ubezpieczona M.C. wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji przez przyznanie jej renty z tytułu niezdolności do pracy z ogólnego stanu zdrowia. W uzasadnieniu podała, że ze względu na stan zdrowia nie może podjąć żadnej pracy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
