Wyrok SN z dnia 27 czerwca 2019 r., sygn. I PK 58/18
Umowa o pracę na czas wykonywania określonej pracy nie spełniająca przesłanek zawarcia takiej umowy jest umową o pracę na czas nieokreślony. Zawarta w trakcie trwania takiego stosunku pracy umowa z pracodawcą o delegowaniu pracownika do pracy na rzecz przedsiębiorcy zagranicznego nie rozwiązuje – w braku stosownego porozumienia – umowy o pracę na czas nieokreślony a po odwołaniu z delegowania za granicę stosunek pracy oparty na tej umowie trwa nadal.
Biuletyn SN Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych nr 6-7/2019
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Staryk (przewodniczący)
SSN Dawid Miąsik (sprawozdawca)
SSN Maciej Pacuda
w sprawie z powództwa K.G. przeciwko Z.O. - Przedsiębiorstwo Usług i Zaopatrzenia Energetyki "E." w C. o odszkodowanie z tytułu rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 27 czerwca 2019 r., skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w C. z dnia 12 października 2017 r., sygn. akt IV Pa [...],
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w C. do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Pozwem z 23 lutego 2016 r. K.G. (powód) wniósł o zasądzenie od Z.O. -Przedsiębiorstwo Zaopatrzenia Energetyki "E." w C. (pozwany) odszkodowania z
tytułu rozwiązania umowy o prace bez wypowiedzenia. W uzasadnieniu powód stwierdził, że początkowo świadczył prace na terenie Polski, a następnie, w ramach zawartej umowy o pracę, strony podpisały umowę o świadczenie pracy na terytorium Niemiec, a dotychczasowy pracodawca został określony jako agencja pracy tymczasowej. W związku z zakończeniem realizacji kontraktu na terenie Niemiec powód wrócił do kraju, zgłaszając gotowość do pracy u pozwanego. Mimo tego po kilku dniach otrzymał świadectwo pracy.
W odpowiedzi na pozew powoda pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów postępowania, podnosząc, że umowa o pracę z 2 lutego 2015 r., łącząca strony została zawarta na czas wykonywania określonej pracy i rozwiązała się z dniem wykonania tej pracy, a zatem nie było potrzeby rozwiązywania stosunku pracy w drodze wypowiedzenia. Pozwany stwierdził ponadto, że podstawę prawną zatrudnienia powoda regulują przepisy prawa niemieckiego oraz przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady Nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Dz.Urz. UE L 2008 Nr 177, s. 6, dalej jako Rzym I) i że strony wybrały prawo niemieckie, jako właściwe do rozstrzygania ewentualnych sporów, powstałych w wyniku wykonywania umowy. Pozwany podniósł ponadto, że stosowany przez niego wzór umowy o pracę został opracowany przez "zbiorowy układ pracy", a podstawą jego stosowania jest niemiecka ustawa o delegowaniu pracowników. Czasowe ograniczenie okresu użyczenia pracownika do 2 lat, w świetle zastosowanych przepisów prawa nie pozwala na przyjęcie, że "taka umowa o pracę na czas nieokreślony" jest tożsama z "umową o pracę zawartą na czas nieokreślony" w ujęciu Kodeksu pracy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
