Postanowienie SN z dnia 6 marca 2019 r., sygn. II UK 50/18
Nie jest dopuszczalne uwzględnianie do okresów pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, wymaganych do nabycia prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym, innych równocześnie wykonywanych prac w ramach dobowej miary czasu pracy, które nie oddziaływały szkodliwie na organizm pracownika.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jolanta Franczak
w sprawie z wniosku E. T. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w L. o emeryturę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 6 marca 2019 r., skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 11 sierpnia 2017 r., sygn. akt III AUa [...],
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w [...] wyrokiem z dnia 11 sierpnia 2017 r. oddalił apelację ubezpieczonego E. T. od wyroku Sądu Okręgowego w J. z dnia 14 grudnia 2016 r. oddalającego odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w L. z dnia 19 lutego 2016 r. odmawiającej ubezpieczonemu prawa do emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach.
W wyrokach Sądów meriti przyjęto, że ubezpieczony nie spełnił warunków do przyznania prawa do emerytury w obniżonym wieku na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (obecnie jednolity tekst: Dz.U. z 2018 r., poz. 11270 ze zm.) w związku z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm., zwanego dalej rozporządzeniem z dnia 7 lutego 1983 r.), ponieważ nie wykazał co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu § 2 ust. 1 tego rozporządzenia. Brak jest podstaw do uznania, aby w okresach zatrudnienia na stanowiskach kierowniczych, począwszy od dnia 2 kwietnia 1986 r. do dnia 25 lutego 2003 r. w [...] "D." w L, tj. zastępcy kierownika grupy robót mostowych, kierownika grupy robót mostowych, kierownika obwodu mostowego, kierownika budowy i kierownika robót drogowo-mostowych ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał czynności wymienione w wykazie A stanowiącym załącznik do rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 r., dział XIV, poz. 24 (jako kontrola międzyoperacyjna, kontrola jakości produkcji i usług oraz dozór inżynieryjno-techniczny na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie). Na tych stanowiskach ubezpieczony wykonywał w większości czynności poza bezpośrednim nadzorem procesu budowlanego, w tym szeroko rozumiane czynności administracyjno-zarządzające (np. codziennie prowadził dziennik budowy i książkę obmiarów robót, prowadził szkolenia bhp, zastawienia materiałów, ustalał zakres prac), jak też odpowiadał za kilka budów znajdujących się od siebie w promieniu 60-80 km. A zatem nie wykonywał pracy wymienionej w tym wykazie w sposób stały tj. przez 8 godzin dziennie. Wprawdzie w spornych okresach mógł on w pewnych przedziałach wykonywać bezpośredni nadzór nad pracownikami wykonującymi pracę w szczególnych warunkach, jednak brak jest dowodów pozwalających na dokładne wyodrębnienie tych okresów od okresów wykonywania innych czynności kierownika budowy. Wobec tego nie można uznać, że nadzór nad pracami w szczególnych warunkach wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
