Postanowienie SN z dnia 15 stycznia 2019 r., sygn. II UK 437/17
Otrzymane przez pracowników napiwki związane są z organizacją pracodawcy, przez co można je zaliczyć do przychodów związanych z pracą w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 4 pkt 9 i art. 18 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Korzeniowski
w sprawie z wniosku C. spółka z o.o. we W. obecnie G. Sp. z o.o. w upadłości z siedzibą w W. na rzecz której działa Syndyk masy upadłości przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi we W. z udziałem P. G. o podstawę wymiaru składek, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 15 stycznia 2019 r., skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 30 marca 2016 r., sygn. akt III AUa [...],
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny w [...] wyrokiem z 30 marca 2016 r. oddalił apelację skarżącej C. Sp. z o.o. we W. od wyroku Sądu Okręgowego we W. z 27 maja 2015 r., który oddalił połączone odwołania skarżącej od decyzji pozwanego z 17 listopada 2014 r., określających wyższe (o napiwki) podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne zainteresowanych, w tym P. G.. Sąd potwierdził, że napiwki składały się na przychód ze stosunku pracy i podstawę wymiaru składek. Definicja przychodu jest zakreślona tak szeroko, że obejmuje "wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne" i to bez względu na źródło finansowania tych środków (art. 12 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 18 ust. 1 i art. 4 pkt 9 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych). Napiwki nie wchodzą w zakres zwolnienia wymienionego w rozporządzeniu z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Sąd w uzasadnieniu rozstrzygnięcia stwierdził, że źródłem i podstawą napiwków jest stosunek pracy. Wskazał szereg orzeczeń, w szczególności wyroki NSA z 31 lipca 2012 r., II FSK 76/11, z 4 kwietnia 2012 r., II FSK 1747/10, z 14 listopada 2003 r., I SA/Łd 1493/02, z 14 listopada 2006 r., II FSK 1416/05, wyrok Sądu Najwyższego z 9 września 2010 r., II UK 98/10, postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z 29 kwietnia 2014 r., Ts 68/13. Natomiast odmienny wyrok Wojewódzkiego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z 22 kwietnia 1993 r., VIII U 2718/92 nie stanowi wiążącego prejudykatu dla obecnej sprawy (art. 365 § 1 k.p.c). Przedmiot sprawy dotyczył innych osób, okresu jak i decyzji. Rozstrzygnięcie nie zapadło w oparciu o "analogiczne przepisy".
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
