Postanowienie SN z dnia 21 lutego 2019 r., sygn. I UK 39/18
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Korzeniowski
w sprawie z odwołania "A." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. i A. F. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B. 0 podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 21 lutego 2019 r., skargi kasacyjnej A. F. od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 28 lipca 2017 r., sygn. akt III AUa [...],
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny w [...] wyrokiem z 28 lipca 2017 r. oddalił apelację ubezpieczonej A. F. od wyroku Sądu Okręgowego w B. z 17 czerwca 2016 r., który oddalił jej odwołanie oraz spółki z o.o. A. w B. od decyzji pozwanego z 10 listopada 2015 r. Decyzją tą pozwany ustalił, że ubezpieczona jako pracownik spółki miała podstawę składek w wysokości odpowiadającej kwocie 4.203 zł. Ustalone w umowie o pracę wynagrodzenie w kwocie 14.967 zł było rażąco wygórowane i miało na celu uzyskanie wyższych świadczeń z ubezpieczenia chorobowego i macierzyńskiego. Wynagrodzenie w kwocie 4.203 zł jest adekwatne do okoliczności związanych z zatrudnieniem, a przede wszystkim odpowiada poziomowi wynagrodzenia pozostałych pracowników zatrudnionych w spółce. Sąd Apelacyjny, odwołując się do prawidłowych ustaleń faktycznych Sądu Okręgowego uznał, że w sprawie trafnie przyjęto, iż wynagrodzenie ubezpieczonej jest zawyżone i jako sprzeczne z zasadami współżycia społecznego jest nieważne z mocy art. 58 § 2 k.c.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
