Postanowienie SN z dnia 22 stycznia 2019 r., sygn. II UK 591/17

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jerzy Kuźniar

w sprawie z wniosku M. G. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w O. o ustalenie właściwego ustawodawstwa, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 22 stycznia 2019 r., skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 13 lipca 2017 r., sygn. akt III AUa (...),

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 13 lipca 2017 r., III AUa (...), Sąd Apelacyjny w (...) oddalił apelację wnioskodawcy M. G. od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w O. z dnia 6 grudnia 2016 r. w sprawie przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w O. o ustalenie właściwego ustawodawstwa, którym oddalono odwołanie wnioskodawcy od decyzji organu rentowego z dnia 1 sierpnia 2016 r., wskazującej że do wnioskodawcy od dnia 1 lutego 2013 r. ma zastosowanie ustawodawstwo polskie w zakresie ubezpieczeń społecznych.

Wnioskodawca prowadzi w Polsce działalność gospodarczą od dnia 5 kwietnia 2004 r. w zakresie pośrednictwa pieniężnego.

W dniu 1 lutego 2013 r. pomiędzy Spółką M. s.r.o. z siedzibą na Słowacji a wnioskodawcą została zawarta umowa o pracę, zgodnie z którą miejscem wykonywania pracy miała być Republika Słowacka. W dniu 14 kwietnia 2014 r. wnioskodawca złożył wniosek o ustalenie tymczasowego ustawodawstwa w związku z wykonywaniem działalności na własny rachunek w Polsce i podjęciem pracy najemnej w Słowacji. W powyższym wniosku wskazał jako właściwe ustawodawstwo słowackie na podstawie art. 13 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.U. UE L 2004.166.1 ze zm. - dalej "rozporządzenie nr 883/2004")

Pismem z dnia 17 kwietnia 2014 r., organ rentowy wezwał wnioskodawcę do przedłożenia dokumentów, świadczących o faktycznym wykonywaniu pracy na terenie Słowacji i przebywaniu na terenie tamtejszego państwa, wskazania miejsca wykonywania pracy, charakteru wykonywanej pracy, jej częstotliwości, przedstawienia harmonogramu pracy, oświadczenia o miejscu zamieszkania. Jednocześnie w dniu 22 kwietnia 2014 r. organ rentowy zwrócił się do słowackiej instytucji ubezpieczeniowej - Socialna Poistovna o informacje dotyczące faktycznego wykonywania pracy przez wnioskodawcę oraz pomocy w określeniu czy praca ta nie miała charakteru pracy marginalnej. W piśmie z dnia 4 kwietnia 2016 r. słowacka instytucja ubezpieczeniowa wskazała, że z kontroli przeprowadzonej w firmie M. S.R.O. z siedzibą w C. wynika, że wnioskodawca wykonywał pracę w wymiarze 10 godzin miesięcznie i z tego tytułu uzyskiwał wynagrodzenie w wysokości 40 euro, co zdaniem słowackiej instytucji ubezpieczeniowej wskazuje, że praca ta nosi cechy pacy marginalnej. W dniu 25 kwietnia 2016 r. organ rentowy wydał decyzję tymczasową, w której określił (tymczasowo), że właściwym ustawodawstwem dla wnioskodawcy od dnia 1 lutego 2013 r. jest ustawodawstwo polskie z uwagi na to, że prowadzi on w Polsce dzia­łalność na własny rachunek, a praca najemna wnioskodawcy wykonywana od dnia 1 lutego 2013 r. w Słowacji ma charakter marginalny. Decyzja ta została doręczona do słowackiej instytucji ubezpieczeniowej, która nie zgłosiła sprzeciwu do powyższej decyzji tymczasowej. Stanowisko to zaakceptował polski organ rentowy, stwierdzając w zaskarżonej decyzji, że w okresie od dnia 1 lutego 2013 r. do nadal wnioskodawca podlega polskim przepisom prawnym w zakresie zabezpieczenia społecznego.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się