Postanowienie SN z dnia 7 marca 2019 r., sygn. III UK 192/18
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Korzeniowski
w sprawie z odwołania T. P.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R. o rekompensatę i wysokość kapitału początkowego, na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 7 marca 2019 r., na skutek skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 28 lutego 2018 r., sygn. akt III AUa (...),
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. zasądza od T. P. na rzecz pozwanego 240 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny w (...) wyrokiem z 28 lutego 2018 r. oddalił apelację skarżącego wnioskodawcy T. P. od wyroku Sądu Okręgowego w R. z 21 listopada 2016 r., którym oddalono jego odwołanie od decyzji pozwanego z 22 czerwca 2016 r., odmawiającej mu prawa do rekompensaty ponieważ nie udowodnił piętnastoletniego stażu pracy w warunkach szczególnych. Sąd Okręgowy ustalił, że wnioskodawca od 18 maja 1981 r. do 3 kwietnia 1984 r. był zatrudniony na budowie eksportowej w Libii. Otrzymał świadectwo pracy w szczególnych warunkach, stwierdzające wykonywanie pracy, na stanowisku kierownika budowy i kierownika grupy robót, jako wymienionej w wykazie A, dział XIV, poz. 24 rozporządzenia z 7 lutego 1983 r., wskazujące, że wnioskodawca nadzorował prace wymieniane w poszczególnych poz. i punktach wykazu A, dział II zarządzenia Min. Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych. Sąd Okręgowy uznał, że wnioskodawca nie spełnia warunków prawa do rekompensaty. Sprawowany przezeń nadzór nad pracą elektryków, elektromonterów, wykonujących sieć elektryczną, zatrudnionych w przedsiębiorstwie, należącym do branży budowlanej, nie był nadzorem nad pracownikami, wykonującymi stale i w pełnym wymiarze, pracę wymienioną w wykazie prac w szczególnych warunkach, w dziale II, tj. w energetyce. Sąd Apelacyjny w uzasadnieniu oddalenia apelacji potwierdził ustalenia i wykładnię, że wnioskodawca nie spełnia przesłanek prawa do rekompensaty z art. 21 ustawy o emeryturach pomostowych. Zakład pracy zajmował się kompleksowym wykonawstwem instalacji elektrycznych, które obejmowało całość prac związanych z dostarczeniem prądu do nowo wybudowanych obiektów, a ich realizacja rozpoczynała się od przejęcia budowy od firmy budowlanej, a kończyła uczestnictwem i nadzorem przy pierwszorazowym włączeniu prądu. Z szeregu czynności, składających się na całą realizację, tylko jej ostatni etap, a więc rozruch instalacji mógłby być kwalifikowany jako prace w szczególnych warunkach w energetyce, tj. przy wytwarzaniu i przesyłaniu energii elektrycznej i cieplnej oraz przy montażu, remoncie i eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych i cieplnych. Za prace w szczególnych warunkach w energetyce mogą być uznane tylko takie prace, które są realizowane w przedsiębiorstwie działającym w ramach tej gałęzi przemysłu i które polegają na montażu, remoncie i eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych i cieplnych, ściśle związanych z wytwarzaniem i przesyłaniem energii elektrycznej i cieplnej (wyrok Sądu Najwyższego z 24 czerwca 2015 r., I UK 359/14). Zarówno specyfika pracy przedsiębiorstwa zatrudniającego wnioskodawcę, jak i zebrany materiał dowodowy przeczą prezentowanej w apelacji tezie o możliwości kwalifikacji spornego zatrudnienia jako pracy w warunkach szczególnych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
