Wyrok SN z dnia 7 czerwca 2019 r., sygn. I CSK 278/18

Do ustalania wysokości wynagrodzenia należnego świadczeniodawcy, który zawarł umowę o udzielanie świadczenia opieki zdrowotnej, za świadczenie ponadlimitowe wykonane w stanie nagłym nie ma zastosowania art. 19 ust. 4 ustawy o ś.o.z. W takim wypadku wynagrodzenie ustala się w wysokości świadczenia uzyskiwanego na podstawie umowy.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Marta Romańska

SSN Katarzyna Tyczka-Rote

w sprawie z powództwa A. C. przeciwko Narodowemu Funduszowi Zdrowia z siedzibą w W. o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 7 czerwca 2019 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 15 grudnia 2017 r., sygn. akt V ACa (...),

1) oddala skargę kasacyjną,

2) zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4050 (cztery tysiące pięćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego).

Uzasadnienie

Powód A. C. wniósł o zasądzenie od pozwanego Narodowego Funduszu Zdrowia kwoty 127 900 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 15 lutego 2013 r. tytułem należności za wykonanie przez powoda jako prowadzącego zakład opiekuńczo-leczniczy pod nazwą: Zespół Opieki Z. w K., w 2012 r., świadczeń opiekuńczo-leczniczych z zakresu psychiatrii dla dorosłych na rzecz siedmiu pacjentów, którzy zostali przyjęci w trybie pilnym oraz w warunkach prawnej konieczności wykonania tych usług, wynikającej z potrzeby natychmiastowego udzielenia tych świadczeń ze względu na nagłe zagrożenie życia lub zdrowia tych osób. Wysokość należności za świadczenia udzielone tym pacjentom została ustalona przez powoda na podstawie stawek określonych w umowie zawartej pomiędzy powodem i pozwanym w dniu 17 stycznia 2012 r.

Wyrokiem z dnia 15 lutego 2016 r. Sąd Okręgowy w W. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 86 400 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 7 czerwca 2014 r. oraz oddalił powództwo w pozostałym zakresie.

Sąd Okręgowy ustalił, że w dniu 17 stycznia 2012 r. strony zawarły umowę dotyczącą zasad i limitów finansowania ze strony Narodowego Funduszu Zdrowia usług świadczonych przez powoda jako podmiotu prowadzącego zakład opiekuńczo-leczniczy w 2012 r. na łączną kwotę 4 828 560 zł, płatną w dwóch półrocznych okresach rozliczeniowych. Powód wykonał w tym czasie także świadczenia ponad limit ustalony na kwotę 2 049 400 zł, o uregulowanie której wystąpił do strony pozwanej pismem z dnia 2 czerwca 2014 r. wraz z odsetkami od dnia 15 lutego 2013 r. Na podstawie opinii sporządzonej w sprawie przez biegłego sądowego z zakresu psychiatrii Sąd ustalił, że stan zdrowia J. C., Z. G., R. S. i H. G. uzasadniał ich przyjęcie w trybie pilnym. Na podstawie przepisów ustawowych, powołanych przez powoda w pozwie, strona pozwana była zobowiązana wobec powoda do sfinansowania świadczeń udzielonych tym pacjentom w wysokości ustalonej według stawek określonych w umowie z dnia 17 stycznia 2012 r., mimo że świadczenia te zostały udzielone ponad limity w niej określone.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się