Postanowienie SN z dnia 23 maja 2019 r., sygn. II CSK 333/18
Przedmiotem sprawy o zasiedzenie nieruchomości jest zbadanie przez sąd, czy doszło do nabycia tą drogą prawa własności. W razie braku podstaw do uwzględnienia wniosku o stwierdzenie zasiedzenia nieruchomości uzasadnione jest zatem oddalenie tego wniosku. Nie można natomiast przyjąć, że jeśli nie zostaną spełnione przesłanki określone w art. 172 k.c., to możliwe staje się orzeczenie in minus, o "częściowym" uwzględnieniu pierwotnego wniosku przez stwierdzenie zasiedzenia służebności gruntowej (art. 292 w zw. z art. 172 k.c.). Takie rozstrzygnięcie, jako zapadłe bez żądania osoby zainteresowanej, naruszałoby zasadę skargowości.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Beata Janiszewska (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Marcin Krajewski
SSN Tomasz Szanciło
w sprawie z wniosku Parafii rzymsko-katolickiej p.w. (...) w P. przy uczestnictwie Skarbu Państwa - Prezydenta Miasta P. o zasiedzenie, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 23 maja 2019 r., skargi kasacyjnej Skarbu Państwa od postanowienia Sądu Okręgowego w P. z dnia 31 października 2017 r., sygn. akt II Ca (...),
1. oddala skargę kasacyjną
2. zasądza od Skarbu Państwa - Prezydenta Miasta P. na rzecz Parafii rzymsko - katolickiej p.w. (...) w P. kwotę 4050 (cztery tysiące pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Parafia rzymsko-katolicka pw. (...) w P. wystąpiła o stwierdzenie zasiedzenia nieruchomości gruntowej o powierzchni ok. 0,02 ha (200 m.kw.) położonej w P., dla której prowadzona jest księga wieczysta o numerze (...). Postanowieniem z 21 września 2016 r. Sąd Rejonowy w P. oddalił wniosek, uznając, że wnioskodawczyni nie wykazała przesłanek zasiedzenia określonych w art. 172 k.c., gdyż samoistną posiadaczką spornej nieruchomości stała się dopiero w grudniu 1994 r.
Wskutek apelacji wnioskodawczyni Sąd Okręgowy w P. zmienił zaskarżone postanowienie Sądu Rejonowego w ten sposób, że stwierdził, iż wnioskodawczyni z dniem 1 października 2005 r. nabyła przez zasiedzenie własność ww. nieruchomości. Postanowienie to zapadło na podstawie zaaprobowanych w zasadniczej części ustaleń Sądu Rejonowego, uzupełnionych przez Sąd Okręgowy w następstwie przeprowadzenia dalszego postępowania dowodowego. Sąd Okręgowy ustalił, że nieruchomość ta została w 1905 r. nabyta przez E. B., a następnie w tym samym roku przekazana na rzecz Gminy Miejskiej P. Od dnia 13 kwietnia 1950 r. obowiązywała ustawa z dnia 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej (Dz. U z 1950 r. Nr 14, poz. 130); na mocy art. 32 ust 1 tej ustawy nastąpiło zniesienie związków samorządu terytorialnego, natomiast na podstawie jej art. 32 ust. 2 majątek dotychczasowych związków samorządu terytorialnego, w tym spornej obecnie nieruchomości, z mocy prawa stał się majątkiem Państwa.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
