Wyrok SN z dnia 14 lutego 2019 r., sygn. IV CSK 8/18
W aktualnym stanie prawnym nie ma konieczności, aby tekst sprostowania prasowego musiała własnoręcznie podpisać osoba zainteresowana. Wymóg taki byłby wysoce nieoperatywny, nieuzasadniony, w zasadzie niczemu nie służący, kontrastujący z praktyką dokonywania tego rodzaju czynności, a przy tym nazbyt utrudniający obrót prawny oraz wypaczający sens instytucji sprostowania. Z uwagi na krótkie terminy na złożenie wniosku o opublikowanie sprostowania oraz brak jakiejkolwiek obligatoryjnej procedury sanacyjnej (uzupełnienia braków formalnych) osoba zainteresowana nie miałaby w zasadzie realnej możliwości poprawienia tego rodzaju uchybienia, co prowadziłoby w istocie do utraty uprawnienia do żądania publikacji sprostowania, z przyczyn stricte formalnych.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marian Kocon (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Roman Trzaskowski
SSN Kazimierz Zawada
w sprawie z powództwa F. W.-L. przeciwko Ł. B., M. W., P. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W. i M. S. o ochronę dóbr osobistych, odszkodowanie i sprostowanie, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 14 lutego 2019 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 6 kwietnia 2017 r., sygn. aktVACa [...],
uchyla wyrok Sądu Apelacyjnego w [...] w punkcie III w zaskarżonym zakresie i w tym zakresie przekazuje sprawę temu Sądowi do ponownego rozpoznania oraz rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w S. wyrokiem z dnia 16 marca 2016 r. uznał za częściowo zasadne powództwo F. W.-L. o ochronę dóbr osobistych naruszonych publikacją zamieszczoną w "Dziennika [...]" w dniu 31 października 2014 r. zatytułowaną "[...]" oraz oddalił powództwo o opublikowanie sprostowania, a Sąd Apelacyjny w [...] wyrokiem z dnia 6 kwietnia 2017 r. oddalił apelację powoda od powyższego wyroku, która zmierzała do jego zmiany przez uwzględnienie tego powództwa.
W sprawie ustalono, że pismo z dnia 5 listopada 2014 r. z wnioskiem o sprostowanie, podpisane przez M. G., nie zostało skierowane do redaktora naczelnego Dziennika [...] M. S., ani nawet do redaktora naczelnego bez podania nazwiska, lecz ogólnie do redakcji Dziennika [...] - Dziennika [...], a ponadto nie zawiera ono wniosku o sprostowanie publikacji, lecz o "zamieszczenie następującej treści przysługujących mi uprawnień", bez sprecyzowania tych uprawnień. Z treści tego pisma nie wynikało jasno, czy powód domagał się opublikowania sprostowania czy też zamieszczenia odpowiedzi prasowej. Obszerna treść pisma, gdyby miała być w całości opublikowana, nie spełniała kryterium rzeczowości, zwięzłości i konkretności sprostowania. Nadto treść pisma nie odnosiła się wyłącznie do faktów, gdyż zawierała również opinie i oceny, a także rozwinięcie zagadnienia kontroli NIK i Regionalnej Izby Obrachunkowej, a nawet do zagadnień w ogóle nie poruszonych w materiale prasowym z dnia 31 października 2014 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
