Postanowienie SN z dnia 28 lutego 2019 r., sygn. V CSK 481/18
Zdiagnozowana, nieleczona choroba psychiczna wymagająca przymusowego leczenia zniekształca obraz rzeczywistości, znacząco utrudniając możliwość konstruktywnego podjęcia obrony swoich racji w postępowaniu, a ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika powinno być regułą, także przed wejściem w życie ustawy nowelizującej z dnia 24 listopada 2017 r. Nie można wykluczyć, że udział profesjonalnego pełnomocnika może skłaniać osoby objęte wnioskiem do podjęcia dobrowolnego leczenia, a w każdym razie pozwoli na wszechstronne wyjaśnienie sytuacji reprezentowanych i pozwoli im w pełni skorzystać ze swoich praw.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Karol Weitz (przewodniczący)
SSN Monika Koba (sprawozdawca)
SSN Anna Owczarek
w sprawie z wniosku K. S. przy uczestnictwie J. S. o umieszczenie w szpitalu psychiatrycznym bez zgody osoby chorej psychicznie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 28 lutego 2019 r., skargi kasacyjnej uczestnika od postanowienia Sądu Okręgowego we W. z dnia 28 lutego 2018 r., sygn. akt XIII Ca [...],
uchyla zaskarżone postanowienie, znosi postępowanie w zakresie rozprawy przeprowadzonej w dniu 28 lutego 2018 r. i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu we W. do ponownego rozpoznania oraz rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 28 lutego 2018 r. Sąd Okręgowy we W. oddalił apelację uczestnika J. S. od postanowienia Sądu Rejonowego we W. z dnia 11 kwietnia 2017 r., w którym uwzględniono wniosek K. S. i stwierdzono potrzebę przyjęcia uczestnika do szpitala psychiatrycznego bez jego zgody.
Rozstrzygnięcie to oparte zostało na podzielonych i uznanych za własne przez Sąd Okręgowy ustaleniach faktycznych Sądu Rejonowego. Zostały one dodatkowo uzupełnione w postępowaniu apelacyjnym po przeprowadzeniu dowodu z opinii biegłego psychiatry z uwagi na zarzuty uczestnika, że biegły, który wydał opinię w postępowaniu przed Sądem pierwszej instancji zajmował się jego leczeniem psychiatrycznym i doradzał wnioskodawczyni na etapie złożenia wniosku. Z ustaleń tych wynika, że J. S. urodził się [...] 1979 r., zamieszkuje we W., posiada wyższe wykształcenie prawnicze. Był leczony psychiatrycznie od 2012 r. z rozpoznaniem początkowo zaburzeń urojeniowych, a następnie schizofrenii paranoidalnej. Dotychczas był trzykrotnie hospitalizowany w szpitalu psychiatrycznym, dwukrotnie po interwencji policji i pogotowia z uwagi na dezorganizację zachowania i agresję wobec innych osób. Po opuszczeniu szpitala w 2015 r. uczestnik przyjmował leki, jednakże od września 2016 r. odstawił je, uznając je za truciznę, zaniedbał się higienicznie, zaczął izolować się od najbliższych, przestał przyjmować posiłki. Uczestnik nie pracuje, nie wychodzi z domu, a wnioskodawczyni (matka uczestnika) obawia się, że znowu dojdzie do ataków agresji z jego strony. Z badań psychiatrycznych przeprowadzonych wtoku postępowania w dniu 13 lutego 2017 r. i w dniu 27 października 2017 r. wynika, że u uczestnika stwierdzono myślenie paranoiczne i całkowity bezkrytycyzm wobec wypowiadanych urojeń prześladowczych. Uczestnik jest owładnięty przeżyciami psychotycznymi co uniemożliwia mu prawidłowe funkcjonowanie. Wobec odmowy dobrowolnego leczenia istnieje prawdopodobieństwo graniczące z pewnością, że nastąpi znaczne pogorszenie jego stanu zdrowia psychicznego, nie będzie zdolny do zaspokojenia swoich podstawowych potrzeb życiowych lub dojdzie do gwałtownych zachowań agresywnych. Podjęcie leczenia może jednak doprowadzić do remisji zaburzeń i ustąpienia opisanego ryzyka. Aktualnie uczestnik wymaga jak najszybciej podjęcia leczenia psychiatrycznego w warunkach oddziału psychiatrycznego stacjonarnego, gdyż jego stan psychiczny może podlegać dalszemu, znacznemu pogorszeniu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
