Postanowienie SN z dnia 22 marca 2019 r., sygn. IV CZ 63/18
Do nierozpoznania istoty sprawy dochodzi m.in. wówczas, gdy rozstrzygnięcie sądu I instancji nie odnosi się do tego, co było przedmiotem sprawy, gdy zaniechał on zbadania materialnej podstawy żądania, albo merytorycznych zarzutów strony, przez podstawienie przyjmując, że istnieje przesłanka materialno-prawna lub procesowa unicestwiająca roszczenie. Dochodzi więc do niego również w sytuacji, gdy sąd I instancji nie rozpozna (pominie) merytorycznych zarzutów stron, które wpływają na treść żądania pozwu.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Beata Janiszewska (przewodniczący)
SSN Joanna Misztal-Konecka
SSN Tomasz Szanciło (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa "S. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością" spółki komandytowo-akcyjnej w G. przeciwko M. K. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 22 marca 2019 r., zażalenia pozwanej na wyrok Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 12 grudnia 2017 r., sygn. akt V ACa (...),
uchyla zaskarżony wyrok, pozostawiając rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.
Uzasadnienie
Powód "S. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością" S.K.A. w G. wniósł o zasądzenie od pozwanej M. K. kwoty 143.374,92 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot i dat wskazanych w pozwie oraz kosztami procesu według norm przepisanych. Kwota główna dotyczyła bezumownego korzystania przez pozwaną z nieruchomości należących do masy upadłości, które to wierzytelności powód nabył od syndyka.
Wyrokiem z dnia 21 grudnia 2015 r. Sąd Okręgowy w B. oddalił powództwo w całości (pkt 1) i rozstrzygnął o kosztach procesu (pkt 2 i 3).
Sąd Okręgowy ustalił, że umową z dnia 22 czerwca 2012 r. Syndyk masy upadłości P. zbył na rzecz A. sp. z o.o. w B. zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a w dniu 30 listopada 2012 r. zawarł z powodem umowę sprzedaży ruchomości i przelewu wierzytelności, której przedmiotem były wszystkie wierzytelności o naprawienie szkód w stosunku do T. W., pozwanej i K. W. z tytułu wszystkich zdarzeń powołanych w § 2 umowy, a w szczególności bezumownego korzystania z majątku wchodzącego w skład masy upadłości i wchodzącego w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Sędzia-komisarz udzielił zgody na sprzedaż z wolnej ręki wyłącznie wierzytelności należnych masie upadłości z tytułu odszkodowania za bezumowne korzystanie z określonych pomieszczeń przez pozwaną. Pomieszczenia oranżerii, piwnicy z lokalem użytkowym, WC oraz pomieszczeniami komunikacji (łącznie 163,17 m), znajdujące się w budynku położonym w B. przy ulicy S. 16. w nieruchomości, dla której prowadzona jest księga wieczysta nr KW (...)/6, oraz pomieszczenie o powierzchni 40 m2, znajdujące się w budynku pod tym samym adresem w nieruchomości, dla której prowadzona jest księga wieczysta nr KW (...)/3, które zostało przyłączone (i rozbudowane) do lokalu mieszkalnego położonego na poddaszu budynku posadowionego w B. przy ul. S. 14, zostały - na mocy umowy z dnia 22 czerwca 2012 r. - sprzedane na rzecz spółki A. Po ogłoszeniu upadłości T. W. lokal oranżerii był sporadycznie wykorzystywany przez pozwaną, siostrę upadłego, a pozostałe lokale nie były wykorzystywane. Wyposażenie restauracji Syndyk wydał pozwanej. W tym okresie pozwana negocjowała z Syndykiem warunki ugody dotyczącej użytkowania przez nią części nieruchomości wchodzących w skład masy. Prowadzone były również rozmowy w sprawie zamiany lokali. W tym czasie pozwana nie płaciła żadnych należności za użytkowane lokale, ale do czasu sprzedania upadłego przedsiębiorstwa nie była poruszana kwestia zapłaty czynszu. Podczas dokonanej w dniu 5 czerwca 2014 r. wizji lokalnej sporne pomieszczenia nie były użytkowane, oranżeria i piwnica były puste. Lokal znajdujący się na poddaszu budynku przy ul. S. 18 to pokój gościnny z łazienką, wykorzystywany jako lokal hostelu. Pierwotnie dostęp do tego lokalu odbywał się z pomieszczenia znajdującego się w budynku przy ul. S. 14, tj. mieszkania pozwanej. Biegła sądowa stwierdziła, że pomieszczenia, które badała, nie mogą oddzielnie funkcjonować; aby miały oddzielnie funkcjonować, musiałyby być przeprowadzone duże inwestycje. W tym momencie te pomieszczenia nie miały żadnej wartości biznesowej, a ich wartość to wartość zerowa. Biegła sądowa ustaliła, że wartość czynszu, jaki mógłby osiągnąć Syndyk, wynosi "0".
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
