Postanowienie SN z dnia 4 września 2019 r., sygn. IV KO 78/19
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący)
SSN Marek Pietruszyński (sprawozdawca)
SSN Andrzej Tomczyk
Protokolant Dorota Szczerbiak
w sprawie I. D.
ściganego za popełnienie przestępstwa z cz. 6 art. 16 i cz. 2 art. 431 białoruskiego kodeksu karnego, którego odpowiednikiem w prawie polskim jest art. 229 § 1 k.k.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej, na posiedzeniu w dniu 4 września 2019 r. kwestii wznowienia z urzędu postępowania ekstradycyjnego zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 7 stycznia 2019 r., sygn. akt II AKz (…), utrzymującym w mocy postanowienie Sądu Okręgowego w P. z dnia 15 października 2018 r., sygn. akt II Kop (…),
na podstawie art. 542 § 3 k.p.k. a contrario
p o s t a n o w i ł
stwierdzić brak podstaw do wznowienia postępowania z
urzędu.
UZASADNIENIE
W piśmie z dnia 25 czerwca 2019 r. zatytułowanym „Wniosek w trybie art. 9 § 2 k.p.k. w zw. z art. 542 § 3 k.p.k. o wznowienie postępowania” obrońca ściganego I. D. – adw. B. Z. zasygnalizował (czyniąc to na podstawie powołanych wyżej przepisów) konieczność wznowienia z urzędu postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 7 stycznia 2019 r., sygn. akt II AKz (…), utrzymującym w mocy postanowienie Sądu Okręgowego w P. z dnia 15 października 2018 r., sygn. akt II Kop (…) o braku przeszkód do wydania ściganego organom Republiki Białorusi. W ocenie obrońcy wystąpiła bowiem bezwzględna przyczyna odwoławcza, wskazana w przepisie art. 439 § 1 pkt 9 k.p.k., a mianowicie nastąpiło naruszenie art. 17 § 1 pkt 9 lub 11 w zw. z art. 604 § 1 pkt 5 k.p.k. w zw. z art. 69 ust. 1 i 2 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Białoruś o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, rodzinnych, pracowniczych i karnych (Dz. U. z 1995 r., Nr 128, poz. 619) poprzez stwierdzenie prawnej dopuszczalności wydania I. D. Republice Białorusi w sytuacji, gdy w niniejszej sprawie brak jest skargi uprawnionego wnioskodawcy, która mogłaby stanowić podstawę przeprowadzenia postępowania ekstradycyjnego, skoro podstawę wniosku ekstradycyjnego stanowi postanowienie o tymczasowym aresztowaniu I. D. z dnia 5 października 2016 r. wydane przez organ władzy wykonawczej - Prokuratora Republiki Białorusi - które nigdy nie może uzyskać przymiotu zgodności z prawem polskim w postępowaniu prowadzonym na podstawie przepisów prawa polskiego przez polskie organy wymiaru sprawiedliwości, co powinno bezwzględnie skutkować niedopuszczalnością wydania ściganego, gdyż w świetle przepisów Konstytucji RP, Konwencji Europejskiej oraz przepisów k.p.k. wyłączną podstawę wniosku ekstradycyjnego może stanowić postanowienie o tymczasowym aresztowaniu wydane przez niezawisły i niezależny Sąd, zaś brak postanowienia Sądu o tymczasowym aresztowaniu czyni skierowany do władz polskich wniosek ekstradycyjny bezskutecznym. W konsekwencji, w razie wznowienia postępowania, obrońca wystąpił o uchylenie obu powołanych na wstępie postanowień oraz o wydanie opinii o prawnej niedopuszczalności wydania I. D. na żądanie władz Republiki Białorusi, ewentualnie – o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w P..
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
