Postanowienie SN z dnia 20 sierpnia 2019 r., sygn. II UZ 21/19
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący)
SSN Zbigniew Myszka
SSN Maciej Pacuda (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku Q. Spółka z o.o. w Z. i Z. K.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Z.
o ustalenie istnienia obowiązku ubezpieczenia społecznego z tytułu umowy zlecenia,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 20 sierpnia 2019 r.,
zażalenia wnioskodawcy Q. Spółka z o.o. w Z. na postanowienie Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 25 lutego 2019 r., sygn. akt III AUz (…), III WSC (…),
oddala zażalenie.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w (…) postanowieniem z dnia 25 lutego 2019 r. odrzucił skargę kasacyjną wniesioną przez odwołującą się Q. Spółkę z o.o. w Z. od postanowienia tego Sądu z dnia 23 października 2018 r., którym umorzono postępowanie zażaleniowe.
W uzasadnieniu postanowienia z dnia 25 lutego 2019 r. Sąd Apelacyjny stwierdził, że prezes odwołującej się Spółki osobiście wniósł skargę kasacyjną, błędnie nazwaną zażaleniem. Sąd drugiej instancji przypomniał w związku z tym, że zgodnie z art. 87 § 1 k.p.c., w postępowaniu przed Sądem Najwyższym, właściwym do rozpoznania skargi kasacyjnej, strona musi być reprezentowana przez adwokata lub radcę prawnego. Z tego względu wniesiona przez odwołującą się skarga kasacyjna jako niedopuszczalna podlegała odrzuceniu na podstawie art. 398 § 2 k.p.c.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
