Postanowienie SN z dnia 26 czerwca 2019 r., sygn. I PK 157/18
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Korzeniowski
w sprawie z powództwa L. D.
przeciwko J. M. - […] M. w S.
o zadośćuczynienie i rentę wyrównawczą,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 26 czerwca 2019 r.,
skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 7 lutego 2018 r., sygn. akt III APa […],
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w […] wyrokiem z 7 lutego 2018 r. oddalił apelacje powódki L. D. i pozwanego J. M. od wyroku Sądu Okręgowego w G. Ośrodka Zamiejscowego w R. z 21 września 2016 r., który zasądził powódce zadośćuczynienie w kwocie 30.000 zł za krzywdę doznaną na skutek śmierci M. P..
W skardze kasacyjnej pozwany zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego i procesowego (art. 3983 § 1 pkt 1 i 2 k.p.c.).
Wskazując na podstawy kasacyjne wniósł o przyjęcie skargi do rozpoznania jako oczywiście uzasadnionej ze względu na fakt, że opisane w podstawach uchybienia, zarówno w zakresie zarzutów proceduralnych, jak i materialnych, skutkują niewątpliwą wadliwością wyroku (art. 398 § 1 pkt 4 k.p.c.). W uzasadnianiu wniosku podał, „iż w sprawie wystąpiło naruszenie przepisów postępowania. Celem prowadzonego postępowania powinno być ustalenie prawdy a więc rzeczywistego stanu faktycznego. Przedmiotowa sprawa była już rozpatrywana w ramach postępowania karnego (w fazie przygotowawczej jak i w obu instancjach sądowych) oraz w postępowaniu cywilnym (przed Sądem Okręgowym i Sądem Apelacyjnym) i w żadnej instancji nie ustalono – w jaki sposób zmarły M. P. znalazł się pod kołami ładowarki (czy zmarły przewrócił się na drogę, bo potknął się, pośliznął, zasłabł, czy też był to zamiar zmarłego zamierzającego popełnić samobójstwo). Żaden z Sądów prowadzących postępowanie nie uwzględnił wniosku pozwanego o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego ds. rekonstrukcji wypadków drogowych. Dopiero przeprowadzenie tego dowodu dałoby pełny obraz zdarzenia i dawałoby podstawę do ewentualnego przypisywania pozwanemu odpowiedzialności za zdarzenia, które wywoływało skutki w sferze cywilnej i karnej. Co więcej – pozwany został uznany za winnego popełnienia występku z art. 220 § 1 k.k., nie zaś za skutek w postaci utraty życia (co podkreślały w uzasadnieniach sądy karne), a cywilnie przypisuje się mu odpowiedzialność za utratę życia przez poszkodowanego zasądzając od niego na rzecz osób najbliższych zadośćuczynienie. W przedmiotowej sprawie, mimo ustalenia hipotetycznego stanu faktycznego, przypisano pozwanemu winę za zdarzenie i pociągnięto do odpowiedzialności karnej i cywilnej. Sąd Apelacyjny również bez uzasadnienia uznaje, za polemikę złożoną do postępowania odwoławczego prywatną ekspertyzę sporządzoną przez […] B. Sp. z o.o. w K. w osobach mgr inż. A. S. oraz prof. dr hab. mgr. inż R. B., pomimo tego, iż, ekspertyza ta w swoich wnioskach jasno wskazuje szereg naruszeń jakich dopuścił się Sąd pierwszej instancji, a w konsekwencji które powielił Sąd Apelacyjny. Sąd Apelacyjny w swym rozstrzygnięciu narusza również art. 113 § 2 pkt 1 ustawy z 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz art. 101 i 102 ustawy z 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
