14.06.2019

Postanowienie SN z dnia 14 czerwca 2019 r., sygn. I NSK 80/18

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Marcin Łochowski

w sprawie z powództwa I. sp. z o.o. w W.
‎przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów
‎o naruszenie zbiorowych interesów konsumentów,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 14 czerwca 2019 r.,
‎skarg kasacyjnych obu stron

od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
‎z dnia 14 czerwca 2017 r., sygn. akt VI ACa […]

1. odmawia przyjęcia obu skarg kasacyjnych do rozpoznania;

2. znosi wzajemnie między stronami koszty postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 14 czerwca 2017 r. Sąd Apelacyjny w […] zmienił wyrok Sądu Okręgowego w W. – Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 25 października 2013 r. w ten sposób, że w punkcie pierwszym uchylił decyzję Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 5 grudnia 2011 r. nr RWR […] w punkcie I podpunkt 1. i 2., w punkcie III podpunkt 1. i 2. oraz zmienił decyzję w punkcie III podpunkt 3. przez obniżenie wysokości kary pieniężnej z kwoty 225.870 zł do kwoty 135.522 zł, a w pozostałej części oddalił odwołanie. Nadto Sąd Apelacyjny zmienił zaskarżony wyrok w punkcie drugim i zniósł wzajemnie między stronami koszty postępowania, oddalając apelację w pozostałej części oraz znosząc wzajemnie między stronami koszty postępowania apelacyjnego.

Sąd Apelacyjny, powołując się m.in. na stanowisko Sądu Najwyższego, wskazał że zakres prawomocności materialnej wyroku uznającego postanowienia wzorca umowy za niedozwolone – nie wyłącza powództwa o uznanie za niedozwolone postanowienia tej samej treści normatywnej, stosowanego przez przedsiębiorcę niebędącego stroną postępowania w sprawie, w której wydano wyrok. Poza sporem, zdaniem Sądu Apelacyjnego, pozostawała natomiast okoliczność, że powód nie skorzystał z przewidzianej w art. 28 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (jednolity tekst: Dz.U. z 2017r., poz. 229 ze zm. – dalej, jako: „u.o.k.k.”) procedury, która umożliwiałaby organowi antymonopolowemu wydanie decyzji nakładającej na powoda obowiązek podjęcia lub zaniechania określonych działań, zmierzających do zapobieżenia praktykom naruszającym zbiorowe interesy konsumentów, co pozwoliłoby uniknąć wymierzenia kary pieniężnej.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp