Uchwała SN z dnia 3 grudnia 2019 r., sygn. I DO 53/19
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Sławomir Niedzielak (przewodniczący)
SSN Adam Roch (sprawozdawca)
Bogusława Rutkowska (ławnik Sądu Najwyższego)
Protokolant Anna Tarasiuk
w sprawie sędziego Sądu Rejonowego w S. A. J.
po rozpoznaniu w Izbie Dyscyplinarnej na posiedzeniu w dniu 3 grudnia 2019 roku
zażalenia sędziego A. J.
na uchwałę Sądu Dyscyplinarnego przy Sądzie Apelacyjnym w (…) z dnia 7 czerwca 2019 r., sygn. akt ASDo (…), o zezwoleniu na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej sędziego Sądu Rejonowego w S. A. J. za czyn z art. 231 § 2 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i w zw. z art. 12 k.k.
na podst. art. 437 § 1 i 2 k.p.k. i art. 98 § 2 k.p.k. w zw. z art. 128 oraz art. 80 § 2c a contrario i art. 133 ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku Prawo o ustroju sądów powszechnych
uchwalił:
1. zmienić zaskarżoną uchwałę w punkcie I w ten sposób że odmówić wyrażenia zgody na pociągnięcie sędziego A. J. do odpowiedzialności karnej za to, że w okresie od 9 kwietnia 2010 roku do 26 czerwca 2018 roku w S. woj. (…), w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przekroczył swoje uprawnienia jako sędzia Sądu Rejonowego w S. w ten sposób, iż po uzyskaniu w dniu 8 maja 2009 roku zgody Prezesa Sądu Okręgowego w O na zamieszkanie w I., jako innej miejscowości niż siedziba Sądu Rejonowego w S., składał na podstawie art. 95 § 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku – Prawo o ustroju sądów powszechnych wnioski o zwrot kosztów dojazdów z I. jako miejsca zamieszkania do siedziby sądu, ustalonych na zasadach obowiązujących przy ustalaniu wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju i wprowadzając Prezesa Sądu Rejonowego w S. w błąd co do okoliczności, iż I. stanowiła w tym czasie jego miejsce zamieszkania, podczas gdy w rzeczywistości od 1 marca 2010 roku nie przebywał już w I. z zamiarem stałego pobytu, a jego miejscem zamieszkania był S. oraz co do okoliczności, iż w dniach: 2, 5, 9, 12, 16, 23 i 30 marca 2018 roku, 3, 6, 9, 10, 11, 13, 20, 23 i 27 kwietnia 2018 roku, 3, 8, 11, 14, 19, 25, 28 i 30 maja 2018 roku odbywał przejazdy na trasie I.-S.-I., podczas gdy faktycznie przejazdy te przebiegały na trasie S.-S.-S. z pominięciem I., zaś w dniu 3 maja 2018 roku w ogóle nie wykonywał czynności służbowych w Sądzie Rejonowym w S., przez co doprowadził Sąd Rejonowy w S. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 42.254,98 PLN tytułem nienależnego zwrotu kosztów przejazdów, obejmujących okres od 1 marca 2010 roku do 30 maja 2018 roku z miejsca zamieszkania do siedziby sądu, czym działał na szkodę wymienionego pokrzywdzonego, tj. o przestępstwo z art. 231 § 2 kk i art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i w zw. z art. 12 kk; 2. uchylić rozstrzygnięcia zawarte w punktach II i III zaskarżonej uchwały;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
