Postanowienie SN z dnia 2 marca 2018 r., sygn. II CNP 52/17
W sytuacji, gdy z bezpośredniego oglądu sprawy wynika, że skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia byłaby oddalona, trzeba przyjąć, że jest ona oczywiście bezzasadna w rozumieniu art. 4249 k.p.c.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Władysław Pawlak
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 2 marca 2018 r., skargi [...] Spółdzielni Mieszkaniowej w Ż. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w P. z dnia 29 czerwca 2015 r., sygn. akt IV Ca [...], wydanego w sprawie z powództwa [...] Spółdzielni Mieszkaniowej w Ż. przeciwko W.Ł., P.Ł. i B.Ł. o zapłatę,
1. odmawia przyjęcia skargi do rozpoznania;
2. zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanego W.Ł. kwotę 665 (sześćset sześćdziesiąt pięć) zł, tytułem kosztów postępowania ze skargi o stwierdzenie niezgodności prawomocnego orzeczenia z prawem.
Uzasadnienie
Strona powodowa [...] Spółdzielnia Mieszkaniowa w Ż. domagała się zasądzenia solidarnie od pozwanych W.Ł., P.Ł. i B.Ł. kwoty 4 148,42 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu. Na powyższą kwotę składała się kwota 3 966,33 zł z tytułu zaległości w opłatach za zużycie wody w lokalu mieszkalnym zajmowanym przez pozwanych za okres od 1 stycznia 2012 r. do 30 września 2012 r., a pozostała kwota 182,09 zł, to skapitalizowane odsetki. Wtoku procesu w zakresie kwoty 336,24 zł strona powodowa cofnęła powództwo za zrzeczeniem się roszczenia, w związku z jej wpłaceniem przez pozwanych w okresie objętym pozwem.
Wyrokiem z dnia 24 lipca 2014 r. Sąd Rejonowy w Ż. umorzył postępowanie w zakresie kwoty 336,24 zł, zasądzając od pozwanych solidarne na rzecz strony powodowej kwotę 2 478,11 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 17 stycznia 2013 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 428,31 zł tytułem kosztów procesu, zaś w pozostałym zakresie powództwo oddalił.
W uzasadnieniu ustalił, iż w zajmowanym przez pozwanych lokalu mieszkalnym znajdującym się w zasobach mieszkaniowych powodowej Spółdzielni jest 5 wodomierzy, które zdaniem Spółdzielni powinny zostać wymienione, bądź zalegalizowane ponownie po 5 latach eksploatacji, który to termin upłynął w grudniu 2011 r. Pozwani nie wyrazili zgody na wymianę wodomierzy, w związku z czym strona pozwana rozpoczęła na podstawie § 4 ust. 4 regulaminu rozliczania wody zimnej i ciepłej oraz odprowadzania ścieków przyjętego uchwałą rady nadzorczej z 25 listopada 2011 r., naliczanie opłat ryczałtowych za każdą osobę zameldowaną w lokalu według stawek określonych uchwałą rady nadzorczej z 8 czerwca 2004 r. W budynku, w którym jest położony lokal mieszkalny pozwanych, znajduje się 80 lokali, przy czym w okresie objętym sporem, nieopomiarowany był jedynie lokal zajmowany przez pozwanych. W roku 2012 r. koszt zużytej w tym budynku wody wyniósł 69 647,23 zł, przy czym zużycie w lokalach opomiarowanych wyniosło 65 894,77 zł. W ocenie Sądu pierwszej instancji górna granica odpowiedzialności pozwanych odpowiada różnicy pomiędzy tymi kwotami, czyli 3752,46 zł. Jednak z uwagi na to, że powyższe rozliczenie dotyczy całego roku 2012 r., natomiast pozew odnosi się do pierwszych 9 miesięcy tego roku, różnica za ten okres wynosi 2 814,35 zł, która została pomniejszona o wpłaty dokonane przez pozwanych, czyli o kwotę 336,24 zł, co dało kwotę 2 478,11 zł.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
