Wyrok SN z dnia 20 grudnia 2018 r., sygn. II CSK 748/17
Przewidziana w art. 6471 § 2 k.c. zgoda inwestora nie ma charakteru przesłanki skuteczności, ani ważności umowy podwykonawcą, jedynie warunkuje ona jego odpowiedzialność solidarną z wykonawcą za zobowiązania z tytułu wynagrodzenia należnego podwykonawcy. Odnosi się to również do zgody generalnego wykonawcy na zawarcie umowy przez podwykonawcę z dalszym podwykonawcą. Skutkiem niewyrażenia zgody przez inwestora, czy generalnego wykonawcy jest to, że nie powstała ich odpowiedzialność solidarna. Przez wyrażenie zgody na zawarcie umowy o dalsze podwykonawstwo generalny wykonawca przyjmuje na siebie jedynie, stosownie do art. 6471 § 5 k.c, odpowiedzialność za zapłatę wynagrodzenia dalszego podwykonawcy za wykonane przez niego roboty. Jego odpowiedzialność staje się solidarna z odpowiedzialnością podwykonawcy. Jest to odpowiedzialność za dług zaciągnięty przez inną osobę. Generalny wykonawca nie staje się stroną umowy z dalszym podwykonawcą, nie ma wpływu na rodzaj i rozmiar zleconych mu robót, ani na rodzaj i wysokość wynagrodzenia uzgodnionego przez podwykonawcę z dalszym podwykonawcą. Zaakceptowanie umowy o dalsze podwykonawstwo na zasadach określonych w art. 6471 § 1 i 3 k.c. jest oświadczeniem woli, które rodzi skutki wskazane w art. 6471 § 5 k.c.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Agnieszka Piotrowska (przewodniczący)
SSN Bogumiła Ustjanicz (sprawozdawca)
SSN Karol Weitz
w sprawie z powództwa "K." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w J. przeciwko R. M. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 20 grudnia 2018 r., skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 25 lipca 2017 r., sygn. akt I ACa (...),
1) oddala skargę kasacyjną;
2) zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 2700 zł (dwa tysiące siedemset) tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 3 grudnia 2015 r. Sąd Okręgowy w S. zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 150 335,84 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 8 maja 2013 r., a w pozostałej części powództwo oddalił. Ustalił, że strony zawarły w dniu 5 grudnia 2012 r. umowę o roboty budowlane, której przedmiotem było wykonanie przez powódkę kompletnych, opisanych instalacji słaboprądowych w hipermarkecie T. 5e w ramach zadania Budowa Galerii Handlowej V. w Ł. Inwestorem była T. sp. z o.o., generalnym wykonawcą - Przedsiębiorstwo Budownictwa Ogólnego B. sp. z o.o. Pozwany był podwykonawcą spółki B., której nie powiadomił o zawarciu umowy z powódką. Strony uzgodniły, że rozpoczęcie robót nastąpi w dniu 17 grudnia 2012 r., a zakończenie w dniu 29 stycznia 2013 r., zastrzegły także, że w razie opóźnienia w oddaniu poszczególnych elementów robót zgodnie z harmonogramem, wykonawca zobowiązany będzie do zapłacenia kar umownych w wysokości 0,5% wynagrodzenia brutto za każdy dzień opóźnienia. Oprócz tego wykonawca miał obowiązek zapłaty kary umownej za opóźnienie w oddaniu całości robót w wysokości 0,5% wynagrodzenia brutto za każdy dzień opóźnienia. Przewidziano także uprawnienie zamawiającego do zlecenia innym podmiotom na koszt wykonawcy zastępczego wykonania przedmiotu umowy lub jego części, jeżeli wykonawca będzie realizował go w sposób sprzeczny z umową albo gdy będzie on pozostawał w zwłoce z usunięciem wad lub usterek. Za wykonanie robót oraz innych świadczeń, w tym w szczególności za dostawy wszelkich materiałów, urządzeń, maszyn i sprzętu zamawiający powinien zapłacić wykonawcy wynagrodzenie ryczałtowe, obejmujące wynagrodzenie netto w wysokości 291 526,22 zł, a z podatkiem od towarów i usług w wysokości 358 577, 25 zł. Zapłata miała być dokonana jednorazowo w terminie 30 dni od dnia zakończenia całej inwestycji oraz dokonania odbioru przez inwestora pod warunkiem złożenia przez wykonawcę oświadczeń stwierdzających, że nie zalega on z płatnościami w stosunku do podwykonawców w ramach wykonania niniejszej umowy. Ponownie wskazano, że wynagrodzenie miało być wypłacone w terminie 35 dni od dnia doręczenia zamawiającemu prawidłowo wystawionej faktury VAT. Strony uzgodniły obowiązek wniesienia przez wykonawcę dodatkowej kaucji gwarancyjnej w celu zabezpieczenia roszczeń zamawiającego z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy w wysokości 10% wynagrodzenia. Połowa wpłaconej należności powinna być zwrócona w terminie 30 dni od daty końcowego odbioru inwestycji przez inwestora, nie wcześniej niż po doręczeniu przez wykonawcę oświadczeń podwykonawców oraz dalszych podwykonawców skierowanych do zamawiającego, stwierdzających, iż otrzymali należne wynagrodzenia i nie pozostają w sporze z podwykonawcą lub wykonawcą oraz stwierdzenia przez zamawiającego, że żaden z podwykonawców nie wystąpił do niego o zapłatę wynagrodzenia za wykonanie umowy. Pozostała część dodatkowej kaucji powinna być zwrócona po upływie 36 miesięcy od dnia odbioru końcowego przez inwestora pod warunkiem zwrotu zabezpieczenia na rzecz zamawiającego od inwestora.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
