10.08.2018 Obrót gospodarczy

Uchwała SN z dnia 10 sierpnia 2018 r., sygn. III CZP 20/18

W umowie ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym roszczenie o wypłatę wartości wykupu ubezpieczenia, nie stanowiącej kosztów udzielonej ochrony ubezpieczonej, przedawnia się w terminie określonym w art. 118 k.c.

Teza urzędowa

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Anna Kozłowska (przewodniczący)

SSN Krzysztof Strzelczyk

SSN Roman Trzaskowski (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa Z. B. przeciwko (...) Życie Towarzystwu Ubezpieczeń S.A. w W. o zapłatę, po rozstrzygnięciu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu jawnym w dniu 10 sierpnia 2018 r., zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Okręgowy w W. postanowieniem z dnia 4 stycznia 2018 r., sygn. akt V Ca (...),

"Czy na skutek uznania za klauzule abuzywne postanowień umownych dotyczących opłaty za wykup z umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, roszczenie z tego tytułu przedawnia się z upływem lat trzech na podstawie art. 819 § 1 k.c. czy też z upływem lat dziesięciu jako pochodzące z umowy o charakterze mieszanym (nienazwanej z elementami ubezpieczenia) czy też na podstawie art. 118 k.c. w związku z art. 405 k.c. i nast.?"

podjął uchwałę:

W umowie ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym roszczenie o wypłatę wartości wykupu ubezpieczenia, nie stanowiącej kosztów udzielonej ochrony ubezpieczonej, przedawnia się w terminie określonym w art. 118 k.c.

Uzasadnienie

Powód - Z. B. domagał się zasądzenia od pozwanego (...) Towarzystwo Ubezpieczeń S.A. w W. (dalej - „Ubezpieczyciel") kwoty 15.066,57 zł z odsetkami ustawowymi, równej opłacie za całkowity wykup wartości polisy, o którą Ubezpieczyciel pomniejszył wartość wykupu wypłacaną powodowi w związku z rozwiązaniem zawartej przez strony umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (UFK). Powód wskazał, że postanowienia wzorca umowy zastosowanego przy jej zawarciu, przewidujące prawo pozwanego do pomniejszenia wartości wykupu o tę opłatę - i skutkujące wypłaceniem mu jedynie kwoty 2.658,81 zł - stanowią niedozwolone postanowienia umowne (art. 385 § 1 k.c.) i nie wiążą go (są nieważne na podstawie art. 58 k.c). W związku z tym powód twierdził, że pozwany bezpodstawnie wstrzymał się ze spełnieniem świadczenia odpowiadającego kwocie dochodzonej pozwem, pomimo zobowiązania do jej wypłaty wynikającego z art. IX pkt 9 i 10 umowy.

Strona internetowa Sądu Najwyższego,
ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty