Postanowienie SN z dnia 20 listopada 2018 r., sygn. III UK 32/18
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jolanta Frańczak
w sprawie z odwołania P. Z.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w L.
z udziałem zainteresowanych: M. K. i A. K.
o ustalenie istnienia obowiązku ubezpieczenia społecznego,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 20 listopada 2018 r.,
na skutek skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 27 kwietnia 2017 r., sygn. akt III AUa (…),
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. zasądza od odwołującej się P. Z. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w (…) wyrokiem z dnia 27 kwietnia 2017 r. oddalił apelację wnioskodawczyni P. Z. od wyroku Sądu Okręgowego w L. z dnia 20 lipca 2016 r. oddalającego odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w L. z dnia 31 lipca 2014 r., stwierdzającej, że wnioskodawczyni od dnia 1 czerwca 2014 r. nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu oraz dobrowolnie chorobowemu jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą.
W wyrokach sądów meriti przyjęto, że w okolicznościach rozpoznawanej sprawy nie można uznać, iż wnioskodawczyni faktycznie prowadziła działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (obecnie jednolity tekst: Dz.U. z 2017 r., poz. 2168), ponieważ nie wykazała powtarzalności wykonywanych w jej ramach czynności ani zamiaru prowadzenia tej działalności przez dłuższy okres czasu. Wnioskodawczyni przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej w ramach spółki cywilnej „R.”, należącej do jej rodziców M. i A. K., była od dnia 1 lutego 2014 r. do dnia 31 maja 2014 r. pracownikiem tej spółki z wynagrodzeniem w kwocie 9.960 zł za luty i 8.523,72 zł za marzec. W tym okresie od dnia 4 marca 2014 r. do dnia 31 maja 2014 r. z krótkimi przerwami korzystała ze zwolnień lekarskich. Decyzją z dnia 14 maja 2014 r. organ rentowy zakwestionował podstawę wymiaru składek wynikającą z umowy o pracę, ustalając jej wysokość na kwotę 3.895,31 zł. W dniu 31 maja 2014 r. umowa o pracę została rozwiązana na mocy porozumienia stron, a od dnia 1 czerwca 2014 r. wnioskodawczyni została wspólnikiem spółki cywilnej. Po objęciu w dniu 1 czerwca 2014 r. 80% udziałów w spółce cywilnej „R.” wnioskodawczyni od dnia 4 czerwca do dnia 31 sierpnia 2014 r. przebywała na zwolnieniu lekarskim w związku z zagrożeniem ciąży. W ramach prowadzonej działalności, w ciągu czterech pierwszych dni od jej rozpoczęcia, zawarła jednie umowę zlecenia z D. G. oraz podpisała dwie faktury za usługi księgowe. Nie wykazała, aby wykonywała jakiekolwiek inne czynności także od września aż do dnia porodu (tj. 18 października 2014 r.). Sądy obu instancji uznały, że w dacie podejmowania decyzji o prowadzeniu działalności gospodarczej wnioskodawczyni miała świadomość co do braku realnych możliwości wykonywania obowiązków w dłuższym okresie w sposób ciągły, a podjęła jedynie okazjonalnie czynności, w tym zadeklarowała bardzo wysoką podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (9.356 zł), wyłącznie po to, aby upozorować prowadzenie działalności gospodarczej w celu skorzystania z wysokich świadczeń z ubezpieczenia chorobowego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
