Wyrok SN z dnia 15 listopada 2018 r., sygn. I UK 294/17
Sygn. akt I UK 294/17
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Bohdan Bieniek
SSN Piotr Prusinowski
w sprawie z odwołania M. S.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.
o prawo do emerytury,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 15 listopada 2018 r.,
skargi kasacyjnej ubezpieczonej od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 16 lutego 2017 r., sygn. akt III AUa (…),
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w (…) do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., decyzją z 7 listopada 2013 r., odmówił ubezpieczonej M. S. prawa do emerytury w wieku obniżonym, z tytułu pracy w szczególnych warunkach, ponieważ wnioskodawczyni nie wykazała na 1 stycznia 1999 r. co najmniej 15-letniego okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach.
Sąd Okręgowy w K., wyrokiem z 6 marca 2014 r., zmienił zaskarżoną decyzję, przyznając ubezpieczonej prawo do emerytury począwszy od 17 listopada 2013 r.
Sąd Okręgowy ustalił, że ubezpieczona złożyła 5 listopada 2013 r. wniosek o przyznanie prawa do emerytury, wiek 55 lat ukończyła 17 listopada 2013 r. Na 1 stycznia 1999 r. wykazała 20 lat, 4 miesiące i 22 dni okresów składkowych inieskładkowych. Przystąpiła do OFE, ale złożyła wniosek o przekazanie środków do budżetu państwa za pośrednictwem ZUS. Bezsporny był okres wykonywania przez wnioskodawczynię pracy w warunkach szczególnych, obejmujący zatrudnienie w T. S.A. w okresie od 17 maja 1990 r. do 31 grudnia 1998 r. Natomiast spór dotyczył okresu pracy ubezpieczonej w M. w S. na stanowisku montera urządzeń elektronicznych. Co do tego okresu Sąd ustalił, że praca ubezpieczonej polegała na montowaniu układów radiowych za pomocą lutownicy, kalafonii, cyny i ołowiu. Była to praca szkodliwa, ponieważ ubezpieczona wdychała opary chemiczne oraz była narażona na zapylenie i dymy. Wykonując tę pracę, otrzymywała litr mleka dziennie.
Sąd pierwszej instancji uznał, że praca wykonywana przez ubezpieczoną wspornym okresie została wymieniona w wykazie A, dziale III, pod poz. 83 pkt 2 zarządzenia Nr 33 Ministra Łączności z dnia 16 maja 1983 r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach w zakładach pracy resortu łączności (Dz.Urz. URTiP z 1983 r. Nr 3, poz. 32). Przywołując art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2016 r., poz. 887 ze zm.), Sąd uznał, że ubezpieczona spełniła wszystkie wymagane przesłanki nabycia prawa do emerytury, ponieważ ukończyła wiek 55 lat, zaś po doliczeniu spornego okresu – okres wykonywania przez nią pracy w warunkach szczególnych wynosi 15 lat, 3 miesiące i 29 dni. W konsekwencji Sąd przyznał jej prawo do emerytury od dnia, w którym ukończyła 55 lat.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
