Postanowienie SN z dnia 14 listopada 2018 r., sygn. III UK 16/18
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Romualda Spyt
w sprawie z odwołania Przedsiębiorstwa (…) Sp. j. w T.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R.
z udziałem zainteresowanych: E. D., W. F., M. G., K. J., B. K., Syndyka Masy Upadłości K. Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w O.
o podleganie ubezpieczeniom społecznym, ustalenie wysokości podstawy wymiaru składek,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 14 listopada 2018 r.,
na skutek skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
z dnia 28 czerwca 2017 r., sygn. akt III AUa (…),
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w (…), wyrokiem z 28 czerwca 2017 r., sygn. akt III AUa (…), oddalił apelację Przedsiębiorstwa (…) Sp. j. w T. (dalej Spółka lub B. sp. j.) od wyroku Sądu Okręgowego w T. z 15 września 2016 r., sygn. akt III U (…), oddalającego odwołania B. sp. j. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R. z dnia 29 września 2015 r., 2 października 2015 r. oraz 6 i 7 października 2015 r., w których stwierdzono, że W. F., M. G., K. J., E. D. i B. K. z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w B. sp. j. podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu i chorobowemu w okresach wskazanych w tych decyzjach, przy ustaleniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.
Odwołująca się zaskarżyła wyrok Sądu Apelacyjnego w całości. Zarzucono naruszenie przepisów prawa procesowego skutkujące nieważnością postępowania przed Sądem drugiej instancji, to jest: (-) art. 379 pkt 2 k.p.c. w związku z art. 146 k.p.c. w związku z art. 143 i 144 k.p.c. przez niewzięcie pod rozwagę przez Sąd Apelacyjny okoliczności, że R. Sp. z o.o. w W. nie posiadała organu powołanego do jej reprezentowania w toku przedmiotowej sprawy, a co za tym idzie umocowanie kuratora powołanego na podstawie art. 146 w związku z art. 143 i 144 k.p.c. było zbyt słabe i niewystarczające dla właściwej reprezentacji tej Spółki i w konsekwencji doprowadziło do nieważności postępowania wskazanej w art. 379 pkt 2 k.p.c.; (-) art. 379 pkt 1 k.p.c. w związku z art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2017 r., poz. 1778 ze zm.) przez niewzięcie pod rozwagę przez Sąd okoliczności, że organ rentowy w ogóle nie wydał decyzji o niepodleganiu ubezpieczeniom społecznym przez zainteresowanych w firmie R. i K., podczas gdy wymieniony art. 38 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wymaga - w razie sporu w przedmiocie podlegania ubezpieczeniom społecznym - wydania decyzji osobie zainteresowanej oraz płatnikowi składek. Ponadto, zarzucono naruszenie przepisów postępowania, a mianowicie: (-) art. 386 § 2 k.p.c. przez nieuwzględnienie nieważności postępowania przed Sądem pierwszej instancji oraz art. 328 § 2 w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. przez sporządzenie uzasadnienia, które stwarza jedynie pozory pełnego rozpoznania sprawy i nie pozwala na zapoznanie się przez strony z podstawą faktyczną rozstrzygnięcia i jego podstawą prawną, które nie zawiera szczegółowej analizy i nie wykazuje podstaw, które doprowadziły Sąd do postawienia tak kategorycznych wniosków, że B. sp. j. była pracodawcą zainteresowanych a tym samym płatnikiem składek w spornym okresie, i które nie zawiera „logicznego uzasadnienia nieprzeprowadzenia przez Sąd drugiej instancji wymienionych w podstawie kasacyjnej dowodów”.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
