Postanowienie SN z dnia 8 listopada 2018 r., sygn. III UK 4/18
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jolanta Frańczak
w sprawie z odwołania K. M.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R.
o emeryturę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 8 listopada 2018 r.,
na skutek skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 7 września 2017 r., sygn. akt III AUa […],
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w […] wyrokiem z dnia 7 września 2017 r., na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R., zmienił wyrok Sądu Okręgowego w P. z dnia 31 października 2016 r. wydany w sprawie z odwołania wnioskodawcy K. M. od decyzji organu rentowego z dnia 24 maja 2016 r., odmawiającej mu prawa do wcześniejszej emerytury w ten sposób, że oddalił odwołanie.
Sąd Apelacyjny w motywach orzeczenia stwierdził, że mimo poczynienia prawidłowych ustaleń faktycznych i oceny zgromadzonego materiału dowodowego, przyjęta przez Sąd pierwszej instancji ocena prawna jest wadliwa. Dla uznania pracy w nadzorze za pracę wymienioną w dziale XIV poz. 24 wykazu A stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm., dalej jako rozporządzenie z dnia 7 lutego 1983 r.), jako „dozór inżynieryjno-techniczny w oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie” - konieczne jest bowiem wykazanie, że nadzór był prowadzony nad stanowiskami, na których wymieniona w wykazie A do rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 r. praca wykonywana jest stale i w pełnym wymiarze czasu pracy oraz że prace na tych stanowiskach były podstawowe na tym wydziale, a sprawowany nadzór odbywał się stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Natomiast z poczynionych w sprawie ustań wynika, że wnioskodawca w trakcie zatrudnienia w Jednostce Wojskowej Nr […] w J. od dnia 3 maja 1976 r. do dnia 31 grudnia 1998 r. na stanowisku kierownika grupy robót, a następnie majstra budowy, sprawował nadzór nad pracownikami wykonującymi różnorodne prace budowlane, tj. prace murarzy-tynkarzy, cykliniarzy, lepikarzy, malarzy, hydraulików, elektryków, spawaczy, dekarzy, blacharzy, palaczy c.o. Jednak – wbrew odmiennej ocenie Sądu pierwszej instancji - nie można uznać, że podlegli wnioskodawcy pracownicy, jako podstawowe wykonywali prace w szczególnych warunkach i to stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Zawnioskowane dowody pozwalały jedynie na ustalenie, że wśród nadzorowanej przez wnioskodawcę grupy około 50 pracowników były osoby, które wykonywały stale i w pełnym wymiarze czasu pracy prace w szczególnych warunkach. Nie dotyczy to jednak większości nadzorowanych przez niego osób. Tym bardziej, że z zeznań świadków wynika, iż na rzecz poszczególnych jednostek wojskowych wykonywane były wszelkiego rodzaju prace budowlane i remontowe, wykonywane na zewnętrz budynków (np. prace dekarskie, blacharskie czy tynkarskie), jak i wewnątrz budynków (np. prace hydrauliczne, elektryczne, tynkarskie, malarskie, cykliniarskie). W tych okolicznościach nieuprawnione jest przyjęcie, że w nadzorowanym przez wnioskodawcę wydziale do podstawowych prac należały prace wymienione w wykazie A, który do prac w szczególnych warunkach zalicza jedynie roboty wodnokanalizacyjne oraz budowę rurociągów w głębokich wykopach, prace zbrojarskie i betoniarskie, prace przy montażu konstrukcji na wysokości, prace malarskie konstrukcji na wysokości, cykliniarskie i dekarskie (dział V), prace przy wytwarzaniu i przesyłaniu energii elektrycznej i cieplnej oraz przy montażu, remoncie i eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych i cieplnych (dział II w energetyce), zważywszy, że przepisy regulujące prawo do emerytury w obniżonym wieku podlegają ścisłej interpretacji. W konsekwencji brak możliwości zaliczenia spornego okresu pracy do okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach powoduje, że wnioskodawca nie spełnił przesłanki co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach, wymaganej do nabycia prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym, o której mowa w art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (obecnie jednolity tekst: Dz.U. z 2017 r., poz. 1383 ze zm., dalej jako ustawa emerytalna) w związku z § 4 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
