12.12.2018

Postanowienie SN z dnia 12 grudnia 2018 r., sygn. III UK 69/18

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Piotr Prusinowski

w sprawie z odwołania A.L.
‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.
‎o wznowienie postępowania i przywrócenie terminu do wznowienia postępowania,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 12 grudnia 2018 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
‎z dnia 31 sierpnia 2017 r., sygn. akt III AUa […]/16,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. zasądza od A.L. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. 240 zł (dwieście czterdzieści) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 31 sierpnia 2017 r. Sąd Apelacyjny w […] oddalił apelację ubezpieczonej A.L. od wyroku Sądu Okręgowego w S. z dnia 4 grudnia 2015 r. w sprawie przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. o wznowienie postępowania i przywrócenie terminu do wznowienia postępowania.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że decyzją z 24 czerwca 2010 r. przyznano A.L. prawo do emerytury od 1 czerwca 2010 r. Na podstawie art. 28 ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw, decyzją z dnia 12 października 2011 r., organ rentowy wstrzymał wnioskodawczyni wypłatę emerytury od dnia 1 października 2011 r. Wyrokiem z 13 listopada 2012 r. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw w związku z art. 103a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń w zakresie, w jakim znajduje zastosowanie do osób, które nabyły prawo do emerytury przed 1 stycznia 2011 r., bez konieczności rozwiązania stosunku pracy, jest niezgodny z zasadą ochrony zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa, wynikającą z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Wyrok ten został opublikowany w Dzienniku Ustaw z 22 listopada 2012 r. W dniu 31 października 2013 r. do organu rentowego wpłynął wniosek ubezpieczonej datowany na 28 października 2013 r. o wznowienie postępowania i wypłatę wstrzymanych świadczeń emerytalnych. Decyzją z 14 listopada 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wznowił wypłatę emerytury od dnia 1 października 2013 r. Jednocześnie organ rentowy odmówił wznowienia postępowania w trybie art. 145a k.p.a., wskazując że wniosek (skarga) został złożony po upływie 1 miesiąca od dnia wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, a nadto brak jest podstaw do przywrócenia terminu na złożenie skargi o wznowienie postępowania. Decyzję tę doręczono ubezpieczonej 21 listopada 2014 r. Sąd Okręgowy ustalił, że decyzją z dnia 8 maja 2014 r. organ rentowy dokonał wypłaty świadczeń emerytalnych za okres zawieszenia od 1 października 2011 r. do 21 listopada 2012 r. W dniu 10 lipca 2014 r. ubezpieczona zwróciła się do organu rentowego o wyjaśnienie dlaczego nie wypłacono jej świadczeń za okres od 22 listopada 2012 r. do 30 września 2013 r. Organ rentowy wyjaśnił, że decyzją z dnia 14 listopada 2013 r. wznowiono ubezpieczonej wypłatę emerytury od dnia 1 października 2013 r. Jednocześnie organ zauważył, iż decyzją tą ubezpieczona została poinformowana o odmowie wznowienia postępowania w trybie art. 145a, argumentując to faktem, iż wniosek został złożony po upływie 1 miesiąca od wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. Sąd pierwszej instancji ustalił także, że w dniu 14 października 2014 r. do organu rentowego wpłynął wniosek ubezpieczonej datowany na dzień 10 października 2013 r., o wypłatę zaległych świadczeń za okres od 22 listopada 2012 r. do 30 września 2013 r. Pismem z dnia 28 listopada 2014 r. ubezpieczona wniosła o przywrócenie terminu do złożenia skargi o wznowienie postępowania podnosząc, iż uchybienie terminu do złożenia tej skargi nie nastąpiło z jej winy. W ocenie Sądu Okręgowego, zgromadzony w sprawie materiał dowodowi wskazuje, że ubezpieczona nie zachowała terminu określonego w art. 58 § 2 k.p.a., nie wykazała także by uchybienie terminu wskazanego w art. 58 § 1 k.p.a. nastąpiło bez jej winy. Sąd pierwszej instancji podkreślił, że pismem z 12 sierpnia 2014 r. (wysłanym 18 sierpnia 2014 r.) organ rentowy poinformował A.L. o tym, iż wniosek o wznowienie postępowania złożyła po upływie terminu określonego w art. 145a k.p.a. Pismo ubezpieczona otrzymała najpóźniej w dniu 10 października 2014 r., co wynika wprost z jej pisma, które wpłynęło do organu rentowego 14 października 2014 r. Sąd Okręgowy uznał zatem, że wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o wznowienie postępowania ubezpieczona winna była złożyć najpóźniej do 18 października 2014 r. (w terminie 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu). Sąd pierwszej instancji zważył, że nawet gdyby ubezpieczona dochowała terminu, o którym mowa w § 2 art. 58 k.p.a. to i tak wniosek o przywrócenie terminu należałoby ocenić jako nieuzasadniony, bowiem niezłożenie wniosku o wznowienie postępowania w terminie wynikało z braku należytej dbałości o własne interesy. Ubezpieczona zeznała bowiem, iż w pewnym momencie przestała interesować się kwestią zawieszonej emerytury, a o wyroku Trybunału Konstytucyjnego dowiedziała się już na początku 2013 r., w styczniu lub lutym.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp