Postanowienie SN z dnia 17 grudnia 2018 r., sygn. II PK 316/17
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Wróbel
w sprawie z powództwa A. D.
przeciwko Ministerstwu Rozwoju w W.
o przywrócenie do pracy, wynagrodzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 17 grudnia 2018 r.,
skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w W.
z dnia 26 stycznia 2017 r., sygn. akt XXI Pa […],
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. nie obciąża powoda kosztami postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
A. D. pozwem skierowanym przeciwko Ministerstwu Infrastruktury i Rozwoju w W., odwołał się od decyzji pracodawcy o rozwiązaniu z nim umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy urzędnika i wniósł o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach pracy i płacy oraz zasądzenie wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy w kwocie 16.172 zł brutto oraz zasądzenie od pozwanego poniesionych przez powoda kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu powód podniósł, że w jego zachowaniu nie było złej woli, umyślnego działania, czy zaniechania, a uchybienia i możliwe błędne przekonania mogły powstać w związku ze stanem zdrowia powoda.
Wyrokiem z dnia 8 czerwca 2016 r., sygn. akt VIII P […], Sąd Rejonowy oddalił powództwo oraz zasądził od powoda na rzecz Ministerstwa Rozwoju w W. koszty procesu w kwocie 60 zł.
Sąd Okręgowy w W. wyrokiem z dnia 26 stycznia 2017 r., sygn. akt XXI Pa […], oddalił apelację A. D. od wyroku Sądu Rejonowego w W. z dnia 8 czerwca 2016 r. i zasądził od A. D. na rzecz Ministerstwa Rozwoju w W. kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w instancji odwoławczej.
A. D. zaskarżył powyższy wyrok Sądu Okręgowego skargą kasacyjną w całości, zarzucając mu naruszenie prawa materialnego, tj.:
1) § 1, § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy, przez zignorowanie pisma z dnia 12 grudnia 2014 r., nieuwzględnienie go jako uprzedzenia pracodawcy o przyczynie nieobecności w pracy (przepisy rozporządzenia zakładają możliwość uprzedzenia pracodawcy o nieobecności w pracy, jeśli jej przyczyna jest znana - tak było na kanwie niniejszej sprawy. Powód, który cierpiał na depresję, miał zwolnienie lekarskie do dnia 6 stycznia 2015 r. Jeszcze przed upływem tego terminu, 12 grudnia 2014 r., poinformował pracodawcę, że nie pojawi się w pracy po upływie tego terminu, gdyż złożył wniosek o przyznanie mu zasiłku rehabilitacyjnego i oczekuje na decyzję w tej sprawie. Prawidłowo poinformowany pracodawca zignorował informację pozyskaną od pracownika. Uznał, że uprzednie poinformowanie o nieobecności, dokonane zgodnie z przepisami obowiązującego prawa, nie jest prawidłowe, a także, że nie może być usprawiedliwieniem nieobecności. Taką argumentację powielił Sąd Okręgowy w W., z czym nie można się zgodzić. Z przepisów bowiem wynika bezpośrednio, że możliwe jest uprzednie poinformowanie pracodawcy o nieobecności pracownika w przyszłości, jeśli przyczyna takiego stanu rzeczy jest znana. Dodatkowo, w orzecznictwie przeważa pogląd, że czas po zakończeniu okresu zasiłkowego, gdy pracownik czeka na decyzję ZUS w sprawie prawa do świadczenia rehabilitacyjnego, powinien być przez pracodawcę traktowany jako okres usprawiedliwionej nieobecności w pracy bez prawa do wynagrodzenia), co nie zostało uwzględnione, ani nawet rozważone przez Sąd II instancji;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
