Logo Platforma Księgowych i Kadrowych
    Pokaż wyniki dla:
    Pokaż wyniki dla:
    uźytkownik Zaloguj się koszyk Kup dostęp
    • Twój panel
    • Tematyka
      • Podatki (606715)
      • Kadry i płace (26075)
      • Obrót gospodarczy (88754)
      • Rachunkowość firm (3835)
      • Ubezpieczenia (35850)
    • Aktualności
    • Kalkulatory
    • Porady i artykuły
    • Tematy na czasie
      • ZMIANY 2026
      • KSeF 2026
      • ZMIANY 2025
      • SYGNALIŚCI
    • Czasopisma
    • Akty prawne
    • Interpretacje
    • Orzeczenia
    • Formularze
    • Wskaźniki i stawki
    • Narzędzia i programy
      • Kursy walut
      • PKD
      • PKWiU 2015
      • KŚT ze stawkami amortyzacji
    • Terminarz
    • Wideoporady
    17.12.2018

    Postanowienie SN z dnia 17 grudnia 2018 r., sygn. II PK 312/17

    Sąd Najwyższy w składzie:

    SSN Jerzy Kuźniar

    w sprawie z powództwa P. C.
    ‎przeciwko I. Spółce Akcyjnej w W.
    ‎o odszkodowanie, odsetki,
    ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 17 grudnia 2018 r.,
    ‎skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w W.
    ‎z dnia 24 maja 2017 r., sygn. akt XXI Pa […],

    odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

    UZASADNIENIE

    Wyrokiem z dnia 24 maja 2017 r., XXI Pa […], Sąd Okręgowy w W. w sprawie z powództwa P. C. przeciwko I. Spółce Akcyjnej w W., o odszkodowanie i odsetki, na skutek apelacji powoda i pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w W. z dnia 13 czerwca 2016 r., oddalił obie apelacje (pkt 1), oraz orzekł o kosztach postępowania (pkt 2).

    Wyrokiem Sądu pierwszej instancji zasądzono od pozwanego na rzecz powoda kwotę 76800,00 zł tytułem odszkodowania za naruszające przepisy prawa pracy rozwiązanie umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia, oddalono powództwo w pozostałym zakresie, orzeczono o kosztach postępowania, oraz nadano wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności w części nieprzekraczającej pełnego jednomiesięcznego wynagrodzenia powoda.

    Po uzupełnieniu postępowania dowodowego, Sąd drugiej instancji uznał, że umowa o pracę zawarta między stronami jest ważna i nie została zawarta dla pozoru, a treść rzeczywistej umowy, która miała obowiązywać strony ma swoje źródło w dokumencie zatytułowanym „Porozumienia w sprawie współpracy”. Z treści tego dokumentu wynika jednoznacznie jakimi obowiązkami miał zajmować się powód (koordynować budowę osiedla w Rosji oraz prace współpracowników pozwanej w tym kraju), a także że jego wynagrodzenie zostało rozbite na trzy świadczenia, wynikające z trzech umów, tj. umowy o pracę z pozwaną (stanowisko inspektora), kontraktu menadżerskiego z pozwaną (stanowisko menadżera) oraz umowy ze spółką prawa cypryjskiego (stanowisko menadżera). Zgodnie z ustaleniami żadna z powyższych umów nie była w rzeczywistości wykonywana zgodnie z jej treścią. Umowy te łącznie stanowiły jednak jedno zobowiązanie jakie przyjęła na siebie pozwana spółka podczas negocjacji prowadzonych w kwestii zatrudnienia powoda. Określenie stanowiska pracy nie jest w tym przypadku relewantne dla oczekiwanego przez pracodawcę zakresu świadczonej pracy. Powód świadczył bowiem umówioną pracę w zakresie objętym postanowienia załącznika do umowy, będąc zobowiązany przez przedstawicieli spółki do podjęcia czynności umożliwiających rozpoczęcie pod M. budowy osiedla mieszkaniowego. Intencja stron była w tym zakresie jednoznaczna, została wyartykułowana w „Porozumieniu w sprawie współpracy” a bardzo ogólne określenie zakresu obowiązków w załączniku do umowy o pracę, miało w istocie umożliwić realizowanie tak określonego celu. Nie budzi wątpliwości, że powód wykonywał takie obowiązki. Tym samym umowa o pracę miała gwarantować podstawowe świadczenia i ubezpieczenie społeczne. Z kolei rozbicie wynagrodzenia na trzy umowy było propozycją spółki, które jako zasadę przyjęła taki sposób rozliczania pracowników. Powód był podporządkowany nadzorowi właścicielskiemu pozwanej spółki, w istotnych sprawach musiał zwracać się o zgodę spółki. Pozwana również wydawała powodowi polecenia, a na wezwanie pozwanej stawiał się w jej siedzibie w Polsce. Sąd drugiej instancji przyjął, że umowa powoda ze spółką prawa cypryjskiego oraz kontrakt menadżerski łączący powoda i pozwaną, miały jedynie formalnie sankcjonować kwoty wypłacane powodowi w ramach pracy na rzecz P. S.A. (obecnie I. S.A.). W rzeczywistości stanowiły one część porozumienia o pracę łączącego strony. W świetle takich ustaleń nie można mówić o pozorności tych umów w aspekcie wynagradzania powoda.

    ikona kłódki
    Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

    Już dziś zamów dostęp
    do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

    • Codzienne aktualności prawne
    • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
    • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
    • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
    Masz już konto? Zaloguj się
    Kup dostęp
    ikona kłódki
    Funkcjonalności dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

    Już dziś zamów dostęp
    do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

    • Codzienne aktualności prawne
    • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
    • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
    • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
    Masz już konto? Zaloguj się
    Kup dostęp
    • INFOR.PL
    • INFORLEX
    • GAZETA PRAWNA
    • INFORORGANIZER
    • SKLEP
    Copyright © 2025 INFOR PL S.A.