Postanowienie SN z dnia 12 października 2017 r., sygn. II PZ 19/17

"Nierozpoznanie istoty sprawy" w rozumieniu art. 386 § 4 k.p.c. polega na poprzestaniu na błędnym przyjęciu przez sąd pierwszej instancji przesłanki niweczącej lub hamującej roszczenie (prekluzja, przedawnienie, potrącenie, brak legitymacji, prawo zatrzymania itp.) albo na zaniechaniu zbadania (w ogóle) materialnej podstawy żądania, niezbadaniu podstawy merytorycznej dochodzonego roszczenia albo całkowitym pominięciu merytorycznych zarzutów pozwanego.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący)

SSN Dawid Miąsik

SSN Krzysztof Staryk (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa A. G. przeciwko Bankowi (...) Spółce Akcyjnej w W. o odszkodowanie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 12 października 2017 r., zażalenia strony pozwanej na wyrok Sądu Okręgowego w W. z dnia 7 lutego 2017 r., sygn. akt XXI Pa (...),

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w W. do rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania zażaleniowego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2016 r., sygn. akt VII P (...) Sąd Rejonowy -Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w W. w sprawie z powództwa A. G. przeciwko Bankowi (...) S.A. w W. - oddalił powództwo o odszkodowanie za rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie.

Sąd ustalił, że powód był zatrudniony u pozwanego od 1 października 2008 r. na podstawie umowy o pracę na czas określony. Kolejna umowa na czas określony została zawarta w dniu 10 czerwca 2011 r. W dniu 30 kwietnia 2014 r. doszło do zawarcia trzeciej umowy o pracę - na czas wykonywania zadania (pełnienia funkcji w zarządzie pozwanej spółki). Powód sugerował, że w trakcie obowiązywania ustawy antykryzysowej tj. od 22 sierpnia 2009 r. do 31 grudnia 2011 r. był zatrudniony na podstawie umowy na czas określony przez okres przekraczający 24 miesiące, dlatego umowa na czas określony zawarta 10 czerwca 2011 r., łącząca strony z dniem 21 sierpnia 2011 r. przekształciła się w umowę o pracę na czas nieokreślony. W ocenie Sądu Rejonowego, nawet gdyby tak się stało, w czasie negocjacji przy zawieraniu trzeciej umowy o pracę, strony na nowo ustaliły warunki zatrudnienia, w tym zawarcie umowy na czas wykonania określonej pracy. Ponieważ stosunek pracy powoda uległ rozwiązaniu, zgodnie z prawem, po zakończeniu wykonywania zadania (pełnienia funkcji w zarządzie spółki), dlatego nie ma podstaw faktycznych i prawnych do zasądzenia dochodzonego pozwem odszkodowania.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się