Wyrok SN z dnia 17 stycznia 2017 r., sygn. II PK 294/15
Uchybienie wymaganiom określonym w art. 328 § 2 w związku z art. 391 § 1 k.p.c. może być ocenione jako mogące mieć wpływ na wynik sprawy tylko wyjątkowo, gdy braki w uzasadnieniu są tak znaczące, że uniemożliwiają kontrolę kasacyjną zaskarżonego orzeczenia.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Myszka (przewodniczący)
SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Korzeniowski
w sprawie z powództwa M. G. przeciwko Zespołowi Opieki Zdrowotnej w O. o przywrócenie do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 17 stycznia 2017 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 8 stycznia 2015 r., sygn. akt VII Pa .../14,
oddala skargę kasacyjną i zasądza od strony powodowej na rzecz strony pozwanej 120 zł (sto dwadzieścia) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
M. G. w pozwie skierowanym przeciwko Zespołowi Opieki Zdrowotnej w O. żądała uznania wypowiedzenia jej warunków umowy o pracę za bezskuteczne.
Sąd Rejonowy wyrokiem z 2 października 2014 r. oddalił powództwo. Ustalił, że powódka od 2012 r. pracowała w nowo otwartym Szpitalnym Oddziale Ratunkowym, wcześniej pracowała na chirurgicznej izbie przyjęć. Praca w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym wymaga od pracowników zachowania szczególnego spokoju i tolerancji dla zachowań pacjentów, dużej wiedzy i współpracy. Powódka pracując w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym, często kwestionowała polecenia przełożonego pielęgniarza oddziałowego A. W., ordynatora M. B. oraz innych lekarzy. Niektórzy pracownicy nie chcieli z nią współpracować. Współpracownicy zarzucali, że powódka jest leniwa, często zwleka z wykonaniem poleceń. Powódka buntowała pozostały personel przeciwko przełożonym. W sierpniu 2012 r. powódka oświadczyła przełożonemu A. W., że nie będzie wykonywała iniekcji dożylnych u dzieci, gdyż nie ma odpowiedniego doświadczenia i boi się, że zrobi im krzywdę. W późniejszym okresie powódka przeszkoliła się w dokonywaniu iniekcji dzieci i wykonywała je samodzielnie. W dniu 10 listopada 2012 r. powódka odmówiła wykonania zleconych przez lekarzy POZ iniekcji w domu pacjentów. W dniu 12 czerwca 2013 r. na szkoleniu z zasad restytucji krążeniowo - oddechowej poinformowała przełożonego, że nie będzie podejmowała prób intubacji pacjentów, jeśli zajdzie taka potrzeba w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym. W zakresie uprawnień powódki nie znajduje się możliwość intubacji pacjentów. W dniu 18 grudnia 2013 r. przełożony wystąpił do Naczelnej Pielęgniarki M. W. z wnioskiem o oddelegowanie powódki z dniem 1 stycznia 2014 r. do pracy w innym zespole pielęgniarskim. Wniosek uzasadnił brakiem dostatecznego zaangażowania powódki w pracę zespołu, dwukrotnym jej upomnieniem w sytuacji, gdy twierdziła, że nie będzie wykonywała swoich zadań w zakresie medycznych czynności ratunkowych u dzieci. Z pismem zapoznała się powódka. Na temat zastrzeżeń przełożonego i postawy powódki, w tym konfliktu polegającego na kwestionowaniu przez nią poleceń przełożonych, rozmawiały z nią Naczelna Pielęgniarka oraz Przewodnicząca Zakładowej Organizacji Pielęgniarek i Położnych. W okresie do 2 stycznia do 31 marca 2014 r. powódka została oddelegowana do pracy w Nocnej i Świątecznej Pomocy Zdrowotnej. W dniu 23 stycznia 2014 r. Zakładowa Organizacja Pielęgniarek i Położnych została powiadomiona o zamiarze wypowiedzenia powódce warunków pracy. Zarząd tej organizacji wyraził negatywne stanowisko. W dniu 31 styczna 2014 r. dyrektor Zespołu Opieki Zdrowotnej wręczył powódce wypowiedzenie warunków umowy o pracę. Jako przyczynę wypowiedzenia dotychczasowych warunków umowy o pracę wskazano "zmiany w zespole pielęgniarskim spowodowane konfliktami personalnymi". Zaproponowano powódce nowe warunki w postaci wykonywania pracy w Nocnej i Świątecznej Pomocy Zdrowotnej. W dniu 31 stycznia 2014 r. powódka sporządziła oświadczenie, że w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym ZOZ w O. nie istnieją konflikty personalne, a podana przyczyna wypowiedzenia jej warunków umowy o pracę jest nieprawdziwa. Pod tym oświadczeniem podpisało się 17 osób. Po okresie korzystania z urlopu, a następnie zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, od maja 2014 r. powódka pracuje w Nocnej i Świątecznej Pomocy Zdrowotnej. Zdaniem Sądu, pozwana nie naruszyła art. 30 § 4 k.p., gdyż podana przyczyna wypowiedzenia warunków pracy, w świetle ustalonego stanu faktycznego, była dostatecznie precyzyjna dla powódki. O krytycznych uwagach przełożonych i lekarzy na temat wykonywanych przez nią poleceń, niezadowoleniu ze współpracy z nią innych pielęgniarek i pielęgniarzy powódka wiedziała m.in. z treści notatki z 18 grudnia 2014 r. sporządzonej przez przełożonego A. W. oraz z rozmów z Naczelną Pielęgniarką oraz Przewodniczącą Zakładowej Organizacji Pielęgniarek i Położnych. Ponadto, w ocenie Sądu, powódka, kwestionując wykonywanie poleceń przełożonego oraz lekarzy, musiała by świadoma negatywnych reakcji ze strony osób współpracujących z nią, nawet bez informowania jej o tym przez osoby trzecie. Sąd uznał, że wskazana przyczyna wypowiedzenia warunków pracy jest w pełni uzasadniona, wskazując przy tym na specyfikę pracy na oddziale, w którym powódka dotychczas pracowała. Sąd stwierdził, że w sytuacji, gdy pracownik ma do czynienia z osobami w stanie zagrożenia zdrowia i życia, nie ma miejsca na kwestionowanie poleceń przełożonych. Postawa przeciwna rodzi negatywne konsekwencje, zarówno w kwestii spowolnienia wykonywania czynności jak i niepewności współpracowników co do realizacji zadań powierzonych pracownikowi. Zdaniem Sądu, podważenie autorytetu przełożonych, poprzez kontestowanie ich decyzji ma wpływ na dyscyplinę i morale pracowników i może w sposób niekorzystny oddziaływać na jakość wykonywanych czynności. Sąd uznał, że zeznania H. M. (Przewodniczącej Zakładowej Organizacji Pielęgniarek i Położnych) w zakresie, w jakim podała, że powódka reprezentowała właściwą postawę w pracy oraz nie stwarzała sytuacji konfliktowych nie zasługują na miano dowodu. Według Sądu, świadek ze względu na pełnioną funkcję związkową nie zachowała obiektywizmu, opisując zachowania powódki. Sąd odmówił wiarygodności dowodom z zeznań dwóch innych świadków, potwierdzających stanowisko powódki, co do dobrej jakości jej pracy oraz braku konfliktów pomiędzy nią a przełożonymi.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
